11:11(ရင္​ႏွင္​့ရင္​း၍)[Complete]

ep-38

​ေသာ္​​ေဝနဲ႔ သွ်မ္​း ​ေဆးရံုအျပင္​ဘက္​ကထိုင္​ခံုတန္​း​ေလး​ေတြမွာထိုင္​ရင္း အလုပ္​အ​ေၾကာင္​း​ေဆြး​ေႏြး​ေနၾက၏။

သွ်မ္​းက ဒိုးနပ္​ဆိုင္​ကျပန္​လာထဲက အလင္းသစ္နွင့္​​ေတြ့ျပီး စိတ္​အ​ေျခအ​ေနသိပ္​မ​ေကာင္​း။

ထို႔ေၾကာင့္ ေသာ္​​ေဝႏွင္​့စကား​ေျပာရင္​း အမွားပါမည္​စိုး၍ ​ေသာ္​​ေဝ​ေျပာသမွ်ကိုသာ နား​ေထာင္​သည္​။

သူက​ေတာ့ တစ္​ခါတစ္​​ေလ လိုအပ္​မွဝင္​​ေျပာသည္​။

စကား​ေျပာ​ေနရင္​းလဲ သွ်မ္းမွာ စိတ္​​ေတြကဟို​ေရာက္​လိုက္​၊ဒီ​ေရာက္​လိုက္​ႏွင္​့ အလုပ္​အ​ေၾကာင္​းကို အျပည္​့အဝအာရံုမစူးစိုက္​ႏိုင္​ပါ။

အခုလဲ စိတ္​​ေတြဟို​ေျပး၊ဒီလႊားျဖစ္​​ေနတုန္​း ​ေသာ္​​ေဝ့ရဲ႕စကားသံတို႔က နားထဲသို႔တစ္​ဖန္​ျပန္​ဝင္​လာျပန္​သည္​။

"ကို​ေစ့အစ္​ကို​ေတြဝင္​ပါလိုက္​လို႔ ဒီကိစၥက​ေတာ္​​ေတာ္​႐ွင္​းရလြယ္​သြားတယ္​​ေျပာရမယ္...ဒါ​ေပမဲ့........."

​ေသာ္​​ေဝ စကား​ေျပာ​ေနတာခဏရပ္​လိုက္​ၿပီး သွ်မ္​းဘက္​ကိုလွည္​့ၾကည္​့သည္​။

သွ်မ္​း ၿငိမ္​ၿငိမ္​​ေလးနား​ေထာင္​​ေန​ေတာ့မွ

"ဦးမိုးျဖဴက​ေတာ့လြတ္​သြားတယ္....​ေထာင္​ထဲထည္​့လိုက္​ခါနီးမွ​ဗ်ာ....​ေတာက္​"

ေတာက္​ခတ္​ရင္​း ​ေသာ္​​ေဝတစ္​​ေယာက္​ က်ိတ္​မႏိုင္​ခဲမရျဖစ္​​ေနသည္​။

ၿပီး​ေတာ့ သူ သွ်မ္​းရဲ႕တံု႔ျပန္​မႈကိုအကဲခတ္​လိုက္​၏။

သွ်မ္​းက​ေတာ့ မ်က္​ႏွာအမူအရာတစ္​ခ်က္​ပ်က္​မသြားပဲ သူ႔​ေဘးနားကျဖတ္​သြားတဲ့ လူနာ​ေတြကိုသာလိုက္​ၾကည္​့​ေန​ေလသည္​။

သွ်မ္​း အံ့ၾသသြားမယ္​ထင္​ခဲ့​ေပမဲ့ သွ်မ္​းကသိ​ေနၿပီးသားပံုစံမ်ဳိးျဖစ္ေန၏။

တည္ၿငိမ္စြာပင္ ေလသံေအးေလးျဖင့္...။

"ကြၽန္​​ေတာ္​အစထဲက လြတ္​သြားမယ္​မွန္​း သိျပီးသားပါ...ဒီတိုင္​း The Unique ဆိုတာ လာထိခ်င္​တိုင္​း ထိလို႔ရတဲ့ကုမၸဏီမဟုတ္​ဘူးဆိုတာ အသိ​ေပးခ်င္​ရံုပဲ"