Karanlıktan Aydınlığa

9.Bölüm "Hissizlik"

    Keyifli okumalar dilerim 🖤

                 9. Bölüm
                "Hissizlik"

 
           Bölüm şarkıları

                 Model
      Dağılmak istiyorum

Yanıma her gelen bir parça kopardı. Sen geldin hepsini tek tek yerine yerleştirdin.

Ruhumun hala bir yerlerde yaşıyor olduğunu bilmek istedim. Ama sadece bir kaç dakika huzurda hisettim kendimi sonra Ruhuma yine o karanlık indi.
Hissizleştim.
Artık canım yanmıyor. Uyuşmuş gibi.

Sanki elimde bir bıçak vardı da o bıçağı kendime sapladım.
Aslında herkes bıçağı kendi saplar kendine.
Yada o verir o bıçağı en yakınına...
Her şekil senin suçun... Sen kendi katilin olursun.
En kötüsüde hiç bir katil yabancı değil...

Şimdi ise kanayan yaram uyuşmuş. Beni
Uyuşturmuş.
Öldürmedi...
Hisizleştirdi...
Ama öldürmedi...

İçeriye parmak uçlarıma basa basa girmiştim. Odamın kapının arkasına yaslanıp ellerimi kalbimin üstüne koymuş hızlı soluklarımı düzene koymaya çalışıyorum.

Yakalanmadan içeriye girdiğim için oldukça mutluydum.

Üstüme yapışan tişörtüme baktım. Damla damla sular akıyor. Bu da ne kadar fazla yağmurun altında kaldığımım kanıtıydı.

Elbise dolabına doğru ağır adımlarla yürümeye başladım. Oldukça yorgun ve uykusuzluktan dolayı adımlar birbirine dolanıyor.

Dolabın kapağını açıp içine baktım. Gözüme çarpan beyaz kelebek desenli tişörtümü aldım. Gri eşortmanımıda aldıktan sonra banyoya girdim. Aynadan kendime baktığımda yüzümün oldukça solgun, dudaklarım morarmış ve çatlamış. Kısa olan saçlarım ise birbirine girmiş. Boynuma kadar sular akıyor.

Aynadan kendime bakmayı bırakıp hızla üstümdeki ıslak kıyafetlerden kurtulup kendimi küvete attım. Suyu açar açmaz üstüme buz gibi soguk su döküldü. Bunu bile aldırmadan öylece suyun altında kalmaya devam ettim. Sanki o kadar yağmurda ıslandığım yetmiyormuş gibi birde böyle ıslatıyorum kendimi. Ne kadar da aptalım.

Sanki geçmişi yağmur yıkayıp gidecek...

Gölgeni yok edemediğin gibi geçmişinde yok edemezsin.

Sen nere gidersen hep bir adım önünde bir köşeye tüneyip seni bekliyor olacak.

Belkide artık hayatım saniyelik mutluluklardan ibaret olacak. Bir saniye mutluluk sonrası ise hep hüzün.

Hayatımın özeti hep bir sokak ötede acı...

Hüzün..

Paramparça olmuşluk...

Her paramparça olan şey birleşir mi?
Bir camın parçalara ayrılması yada bir yapbozun parçalara ayrılması bir olmadığı gibi kimse kimsenin acısını bilemez...

Kendimle çelişen düşüncelerimi susturup derin bir sessizliğe izin verdim.

Artık iyice uykumun geldiğini fark ettiğimden banyodan çıktım. üstümü kurutup temiz kıyafetlerimi giydikten sonra, saç kurutma makinesi yerine saçlarımı havlu ile kurulmaya karar verdim. Zaten kısa olan saçlarımı kurutmak zor olmadı . hafif nemli kaldı. Aldırış etmeden odama geri döndüm. Penceremin örtüp perdeyide çektikten sonra yatağıma oturdum.
Yatağımın üstünde duran telefonumu alıp saate baktım.
saat 03:27 geçiyordu. Bir kaç tane mesaj vardı. Onları yanıtsız bırakıp, yorganı kaldırıp üstüme kadar çektim. Hiçbir şey düşünmeden uykuya daldım.