Controlling the Wild Beast

Kabanata 33

Awkward

"Where are you taking me?" Ilang beses kong hinila ang palapulsuhan kong mahigpit na hawak ni Kirk. Pinaalis niya agad ang babae ng makita niyang dumating ako kanina.

"Bitawan mo nga ako, Kirk. Nandidiri akong mahawakan mo," still, there's no response from him. Hindi ko talaga alam kong anong problema niya. All I want is to talk to him about the upcoming wedding. But he dragged me into this.

We went on the rooftop. Talagang nagulat ako ng may makita akong chopper na nag hihintay sa 'min.

"I'll file a kidnapping case against you kapag nakawala na ako sa hawak mo." Pagbabanta ko pa pero hindi man lang siya natinag. Nagdire-diretso lang kami sa paglalakad hanggang sa nasa mismong tapat na kami ng chopper.

He lift me up para makasakay ako. Sumunod rin siya sa 'kin. Agad kong pinagpapalo ang balikat niya. Damn, he's hotter than ever. Bakit ang tigas? At bakit ako nag-iisip ng mga ganitong bagay?

"Stop it, Aia." Hindi ko pinansin ang sinabi. Saan niya ba ako dadalhin at bakit kailangang naka chopper pa? Isa pa, I'm here to talk about our upcoming wedding not to be on a chopper!

"Kung hindi kita makaka-usap ngayon, pwes sa susunod na araw na lang. Kaya bago pa umandar ang chopper na ito, ibaba mo na ako, Kirk." His sharp gaze bore to mine. Nilabanan ko ang mga tingin niya. Bakit siya pa ang may ganang magalit? He's the one who put me up here.

"Shut up, Aia. I'll be gone for days and you won't be able to speak to me. Kaya kung gusto mo akong kausapin, you need to come with me." Holy macaroons! He'll be what? Gone for days? So that means kasama ko siya buong magdamag sa lugar kung saan niya man ako dadalhin?

Kung ganun ay hindi ko na ma e-enjoy ang pananatili ko rito dahil kasama ko rin pala siya. Mag p-protesta pa sana ako ng kinabit niya ang seatbelt ko. Nag pigil ako ng hininga ng mapalapit siya sa 'kin.

"Breathe, Aia." Nainis ako dahil sa sinabi niya. Nakangisi siyang bumalik sa pwesto niya at wala kong nagawa kung di ang irapan siya dahil sa inis.

"Saan mo ba ako dadalhin?" Nag relax na ako sa pwesto ko ng unti-unti ng umangat ang chopper. Binalingan ko ng matalim na tingin ang katabi kong naka pikit. Did he not hear me?

"Saan tayo pupunta, Mr. Montemayor? At bakit kailangan mo pa akong isama?" He opened his bored eyes.

"Stop talking please, I'm tired." I growled at what he said kaya naman napatingin ulit siya sa 'kin. Matunog ko siyang nginisihan.

"Saan ka napagod? Bakit? Nakailang rounds ba kayo ng babaeng kasama mo?" He groaned at what I said. Matalim niya akong tiningnan. Wow ha? Parang siya pa ang galit.

"Bakit? Selos ka?" Napasinghal ako at mahinang matawa. Me? Jealous?

"Why would I be jealous? I'm not the old Thralia whom you used to know before. Hindi na ako iyong fifteen years old na batang babaeng naghahabol sa kagaya mo. So stop being so full of yourself, Kirk."

Hindi na siya umimik pagkatapos ko iyong sabihin. Nanatili na lang rin akong tahimik sa pwesto ko. I closed me eyes and minutes after, I fell asleep. Dahil siguro sa pagod ay mahimbing akong nakatulog.

When I woke up the next morning, I was already on a bed. Mag isa lang ako sa malaking kama. Kinusot ko ang mga mata ko habang unti unting bumabalik ang nangyari kagabi. I immediately checked if I'm still wearing my clothes.

Napamura ako ny sunod sunod ng makitang iba na ang suot kong damit sa suot ko kahapon. "Where the hell is that nerd?" Napalingon ako sa pinto ng banyo ng bigla iyong bumukas at iniluwa roon ang hinahanap ko.