Controlling the Wild Beast

Kabanata 48

Pregnant

Kinagabihan ay inihatid na namin si Kirk sa Airport. I'm with Myles, it was supposed to be Frantiska but she's not answering any of my calls. Mabuti na lang at hindi busy si Myles.

"I'll be back, Aia." I gave him my sweetest smile. Hindi parin ako makapaniwala sa ginawa niya kanina. He proposed to me. Wala na akong mas ikasasaya pa sa araw na 'to.

"I'll be waiting for you, Kirk. Now you need to go, baka mahuli ka sa flight mo." He pulled me for a tight hug. Napangiti na lamang ako habang nasa mga bisig niya ako. I'll surely missed him.

"I have a surprise for you when you return, Kirk. Be prepared," he withdraw from the hug to look at me. Nag tatanong ang mukha niya kaya naman mahina akong natawa. Lumapit ako sa kan'ya at bumulong. Nakita ko kung paanong pumula ang pisngi niya sa sinabi ko.

He grinned at me and kissed me again. It was a long kiss, kung hindi pa kami jaubusan ng hininga ay hindi pa sana kami titigil.

"We're doing a PDA here, Mr. Montemayor. Look, people are looking at us. You should go," mahina ko siyang itinulak palayo sa 'kin. Ngunit hindi pa talaga siya nakuntento dahil muli niya akong niyakap ng mahigpit.

"I love you, Aia." Matamis akong napangiti dahil sa narinig.

"I know, I love you too. Now will you please go?" Mahina siyang natawa dahil sa pagtataboy ko. Nag hiwalay ang mga katawan namin. Matagal niya muna akong tiningnan, he caressed my face gently.

"I'll be back. Make sure to do your surprise, Aia. Maniningil ako pag balik ko." I laughed at him as I wave my hands at him. Para tuluyan na siyang maka alis, ako na ang naunang tumalikod sa kan'ya.

We're actually causing a big scene at the airport. People can't stop from looking at us. Ng lingunin ko siya'y wala na siya sa kan'yang pwesto. Umalis na nga siya kaya naman pinagpatuloy ko na ang paglalakad ko papunta sa direksyon ni Myles.

"Ang tagal niyo namang natapos. Kung hindi ka pa umalis, sigurado akong maiiwan ng eroplano ang asawa mo." Natawa ako dahil sa sinabi ni Myles.

"Inggit ka lang," Myles just groaned at what I said. Kate is missing for days now, kaya naman bugnutin siya. Hinatid ako ni Myles sa mansion namin. Dahil hindi ko kayang ako lang mag isa, umuwi ako sa mansion namin. Hindi naman tumutol sina mommy and daddy dahil pabor pa sa kanila iyon.

Tatlong araw na ang lumipas at ilang araw na lang ang kailangan kong bilangin. I can finally see my husband. I really missed him though. Gabi gabi kaming magkausap, just like before. He would video call me and he'll listen to my rants. At tuwing siya na ang nag kukwento sa mga nangyari sa araw niya ay parati ko siyang nakakatulugan. I would always feel guilty in the morning knowing that I slept again.

Ngunit kaagad ring mabubura ang guilt na nararamdaman ko tuwing nakakatanggap ako ng text message galing sa kan'ya.

Kirky:

Good morning, Aia. I'm looking forward to your surprise, though, it's not a surprise anymore cause you already told me about it. Have a blast day ahead, Aia. I love you.

I started typing my reply to him.

Thralia:

Hey, good morning. I miss you so much Kirk. I love you, too.

Nakangiti kong in-off ang cellphone ko. Sa ganoong paraan dumaan ang mga araw na hindi kami magkasama ni Kirk. Everyday, he would remind me of how much I mean to him, of how much he loves me and cares for me. Araw araw iyon at walang palya.

"Ate, let's go out, we're so bored," nilingon ko si Thyro sa 'king likuran. I'm busy preparing for our lunch today. Mukhang buryong buryo na nga sila ni Thrio rito dahil wala naman silang ginagawa. If only they grew up here, sana may mga kaibigan na rin sila.