Controlling the Wild Beast

Kabanata 42

Seal the Deal

Hindi ko alam kung paano akong nakarating sa labas ng function hall. But I'm thankful that I'm finally outside. Hindi yata ako makakahinga sa loob dahil sa nakita ko. I wiped away the tears in my face. I should be numb by now. Pero nakakaramdam parin ako ng sakit.

Ilang beses pa ba akong dapat masaktan bago ako ma immune sa sakit na dala ni Kirk sa buhay ko? Ginawa niya akong kakatawanan sa loob. Iilang tao lang ba ang hindi alam ang tungkol sa kanila ni Thalia? Their lovestory seems so popular at ako lang ang walang alam.

I felt so stupid in our wedding day. I was about to hail a taxi when someone grab me by force. Hindi na ako nagulat ng makitang si Kirk ang humila sa 'kin. Sa isang tahimik na sulok niya ko dinala. Kinawag ko ang braso kong hawak niya para mabitawan niya ako. Ngunit napaka higpit ng hawak niya sa 'kin.

"Where are you going? Tatakasan mo na naman ako ng hindi ko pa naipapaliwanag kung ano ang tunay na nangyari." Sinubukan ko uling makawala sa hawak niya ngunit ako na ang sumuko dahil sobrang higpit talaga ng hawak niya.

"Hindi ko na kailangang marinig ang eksplinasyon mo, Kirk. Tama na ang narinig ko. I'm not stupid nor fool, Kirk! Sa mismong kasal pa talaga natin?" He groaned in annoyance. Napasabunot siya sa buhok niya.

"Hear my explanation first, Aia. You're getting the wrong idea!" Nagulat ako ng sigawan niya ako. This isn't the first time that he did this to me. The first one happened when Irene framed me up. And now that I caught him with his woman he's mad again. Parati niya na lang inuunahan ang galit ko.

Nanlabo ang mga mata ko dahil sa ginawa niya. "Ayoko! Ayokong makinig dahil sinungaling ka." He triggered something in me making my tears fall. I couldn't wipe them all away because they just keep on falling. "Ayoko sa 'yo!" Para akong batang inagawan ng isang laruan dahil hindi ako matigil sa pag iyak sa harapan niya.

I heard him heaved a sigh, na para bang pagod na siya sa ganitong sitwasyon. He pulled me for a tight hug. "Okay, I'm sorry, please don't cry." He gently brushed my hair.

"Thalia's just my doctor, Aia. At first I thought that she just wanted to be friends with me. There's nothing wrong on her intentions. Pero hindi ko naman inaakalang may gusto pala siya sa 'kin. She even copied your fashion and style just so she could make me like her." His voice was so soft when he said those words. Na parang dapat talaga akong maniwala dahil iyon ang totoo.

"I'm sorry you get the wrong idea. But for me, she really is just a friend." Nag angat ako ng tingin sa kan'ya. Nakatingin rin pala siya sa 'kin. He wiped away the tears on my face.

"Gan'yan ka ba talaga sa lahat ng kaibigan mo, Kirk?" His brows shut up. He looked at me with confusion in his eyes. "You kissed your friends. Ano yan? Friends with benefits?" Tinaasan ko siya ng kilay.

"Oh no, baby. Sila ang humahalik sa 'kin. They're very aggressive." Napa irap ako dahil sa kahambugan niya. Sana hindi siya tangayin ng hangin sa ginagawa niya.

"Baby? Hindi tayo bati, Kirk." Nag salubong ang kilay niya dahil sa sinabi ko.

"But why? I already explained my side, Aia. Hindi ka parin ba naniniwala sa 'kin?" Napa buntong hininga ako. Kung maka asta siya sa harapan ko ay parang nagpakasal kami dahil mahal namin ang isa't isa. Nakakalimutan niya na yata ang kasunduan namin.

"Napaniwala mo na ang daddy mong nagmamahalan nga tayo, ano na ang sunod na plano? Are you going to give me back the Airlines?" Nakita ko kung paanong nag iba ang timpla ng mukha niya ng sabihin ko iyon. Biglang nawalan ng emosyon ang kan'yang mukha.

"I still can't give you the Airlines, Aia." Ang kilay ko naman ang nag salubong. Anong ibig niyang sabihin? Napaniwala na namin ang daddy at mommy niya na nag mamahalan talaga kaming dalawa kahit na ang totoo ay palabas lang naman ang lahat ng 'to.