Kurşun Yarası [Tamamlandı]

18.Üstü Kapalı İzler

NDA - Billie Ellish

18.Bölüm | Üstü Kapalı İzler | By Mearadri

***

Eskiden üzgün olduğumda kendimi odama kapatır bağıra bağıra şarkı söylerdim, bu bana hep iyi gelirdi. Şimdi fark ediyorum da bu bile artık benim için bir lüks haline geldi. Yeni hayatımda ise üzgünlüğüm sinire dönüşüyor bende sinirimi atmak için etrafa saldırıyor ve
hırçınlaşıyorum.

***

Yaklaşık bir saat önce olan şeyler bir tek bana mı tuhaf geliyor anlamıyorum. O araba ve fotoğraf çeken adamlar bir türlü aklımdan çıkmıyordu, korkuyordum ve bunu neden yaptıklarını merak ediyordum. Benim aksime Yaman gayet rahattı. Öyle rahattı ki alt katta ailesi ile huzurlu bir akşam yemeği yiyordu. Ben özellikle aşağı inmeyip odada oturmak istemiştim, hem aç değildim hemde bu Yaman'a karşı takındığım bir tavırdı. "Beyefendiye bak! Hayır, ben burada bir şeyler döndüğünü anlamayacak kadar salak mıyım yani? Hayret bir şey!" resmen kendi kendime konuşmaya başlamıştım. Ama çok sinirliydim ve başım dönüyordu, zaten vücudumdaki bütün kaslar ağrıyordu üzerine de baş ağrısı ve mide bulantısı eklenince iyice çekilmez bir hal alıyordu. Kafayı yemek üzereydim ama Yaman bunu göremiyordu.

Şu an için duş alıp uyumak en iyi fikirdi sanırım. Banyoya girip üzerimdeki elbiseyi çıkarttım. Aynaya özellikle bakmak istemiyordum çünkü ne göreceğimi zaten biliyordum, Yaman ile olan hoyrat ilişkimiz nedeniyle ikimizin de vücudundan bazı tırnak izler ve kızarıklıklar vardı. Bebek gibi hemen moraran bir cildim yoktu, normal olarak kızarabiliyordu tabi ama ben bunu dert etmiyordum. Banyodaki işim bittikten sonra dışarı çıktım, Yaman çoktan odaya gelmişti, gelmişti gelmesine ama yine telefonla konuşuyordu.

"Çağla çok konuşuyorsun ve bir yerden sonra ben seni dinlemeyi bırakıyorum biliyor musun?" bu Çağla denen kadın her kimse sürekli olarak Yaman'ı arayıp rahatsız ediyordu ve bu iş artık benimde sinirlerimi bozmaya başlamıştı. "Çağla kapat şu telefonu," bu konuşmanın daha fazla sinirimi bozmaması adına giyinmeye gittim. Üzerimi giyip geri dönmeme rağmen hâlâ telefonda konuşuyorlardı, artık bir şey yapmam gerekiyordu. Öksürerek kollarımı göğsümde birleştirdim ve Yaman'ın dikkatini çekmeye çalıştım, yorgundum, canım yanıyordu, uyumaya ihtiyacım vardı. Onun Çağla denen kadınla olan konuşmalarını çekemezdim.

Sonunda varlığımı fark ettiğinde garip bir şekilde bana gülümsedi. Kulağında hâlâ telefon varken oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi, beni kolunun altına alarak sarıldığında tepki vermedim ve tavrımı değiştirmedim. Hem bana sarılıyordu hemde rahat rahat o kadınla konuşuyordu. İçimdeki kıskançlık dürtüsü nedeniyle onu sertçe ittim ve kollarının arasından çıktım, yüzüne bile bakmadan yatağa girip ona sırtımı döndüm. "Kapat Çağla kapat." hâlâ utanmadan o kadın ile konuşuyor olması beni ne kadar sinir etse bile inadına onun kim olduğunu sormayacaktım. Hatta hemen uyuyup onunla ve Yaman ile ilgili tek bir şey bile düşünmeyecektim.