မီးခိုေရာင္သန္းေနတဲ့ ညေနခင္း ေကာင္းကင္ျကီးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္း ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ အလွဆံုး ျပံဳးလိုက္မိပါတယ္
လက္ထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ မွင္အနီျဖင့္ ေရးထားတဲ့ စာရြက္ေတြကို မိမိရပ္ေနတဲ့ အေဆာက္အအံုထိပ္ အစြန္းနားကေန ေလထဲသို္႔ ျဖန္႔က်ဲ လိုက္ပါသည္
ထိုစဥ္ ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲမွ တုန္ခါလာေသာ မိမိ၏ ဖုန္းေလးကို ဆဲြထုတ္ယူလိုက္ရင္း နား အနားသို႔ ကပ္လိုက္ပါ၏
" အကို...ဘယ္မွာလဲဟင္....
မေရာက္ေသးဘူးလား.....
ပဲြက မၾကာခင္ စေတာ့မွာကို....."
* အကို....ေတာင္းပန္ပါတယ္..... *
လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားေသာ ဖုန္းေလးကို ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ခ်လိုက္ရင္း လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ေဘးဘက္သို႔ ဆန္႔တန္းလိုက္ရင္း မိမိအား လာေရာက္တိုက္ခတ္ေနေသာ ေလေတြကို ေထြးေပြ႔လိုက္မိပါတယ္....
ျပန္လည္ေျဖၾကားျဖင့္ မ႐ွိေတာ့တဲ့ ဖုန္းေလးရဲ႕ အျခားတစ္ဖက္မွာေတာ့.....
" Hello....အကို...."
ပန္းပြင့္ေတြျဖင့္ လွပစြာ အလွဆင္ထားတဲ့ ရယ္ေမာေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၏ ဓာတ္ပံုေလးကေတာ့ က်န္ရစ္သူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျပံဳးျပလို႔ ေနဆဲ....
* ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းတစ္ခုတြင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ သတ္ေသမႈ ျဖစ္ပြား...*
တီဗီမွာ အဆက္မျပတ္ပါလာတဲ့ သတင္းေတြ....
သတင္းရယူဖို႔ ေလာက္ဘဲ သိတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ အမႈပိတ္ဖို႔ကိုဘဲ ေဖ်ာင္းဖ်ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းအဖဲြ႔အစည္းက တာဝန္႐ွိသူေတြ....
ဂါဝန္အျဖဴေရာင္ကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က မိမိေဘးနားတြင္ ရပ္ေနေသာ ေကာင္ေလးရဲ႕ လက္ကို ဆဲြကိုင္လိုက္ရင္း....
" ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔....
မင္းအကိုကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါဦး...."
ခံစားခ်က္မဲ့ေနတဲ့ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္အလား မ်က္ႏွာျဖင့္ ထိုေကာင္ေလးဟာ ဓာတ္ပံုကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္း....
