Herkese tekrar selam.
İyi okumalar:)
💜💜💜
Uyumaya çalıştım, ama uyuyamadım. Bir kaç saat aklıma takılan onlarca soru vardı. Sabaha karşı uyuya kalmışım. Olduğum yerden sıçrayarak uyandım. Rüyalarıma kadar girmişti o adamlar. Rüya da değil bir kabustu. Rüyamda depoda gizli bir yer varmış ve oradan kaçmış, koşuyorum ve koşuyorum durmaksızın. Kapkaranlık hiç bilmediğim bir yerde sadece koşuyorum. Arkamdan uğultular geliyordu. "Kaçışın yok, kaçamazsın, korkak kaçma!" gibi uğultular geliyordu rüyamda olsa bile çok korkuyordum. Arkamdan birisi beni tutmuştu ve şöyle demişti:
-"Sana uslu ol demedim mi? Bunu sen istedin."
diyip beni evire çevire dövmüştü. Dövmek mi? Öldürmüştü resmen. Öldürmekten beter etmişti. Her yerim kanlı her yerim yaralıydı. Yanımdaki adam:
-"Merak etme ölmeyeceksin, ölümün babanın gözünün önünde olucak."
demişti. Ve olduğum yerden titreye titreye uyanıp kalktım ve tir tir titriyordum. Yanımda biraz su vardı. Onu yüzüme çarptım. Biraz da olsa kendime gelmiştim. Neydi bu şimdi? Sanki gelecekteki olayları rüyamda görmüştüm. Muhtemelen gençliğimin baharında ölücektim belliydi. En güzel yaşlarımı yaşayamadan ölücektim. Ya onlar beni öldürecekti ya ben korkudan ölücektim. Hayatımda bu kadar çok korktuğumu hatırlamıyorum..
Beni boşverdim ya annem? Annem kalp krizi geçirmiştir zavallım. Ah baba ah, ne işlere bulaştın sen ne?
Hadi diyelim ölüp gittim. Ailem dostlarım kim bilir ne kadar hasret çekiceklerdir? Babam vicdan azabından ölmekten beter olucaktır.
Bunca şey olmadan olabilecekleri düşünmesi lazımdı. Ah baba ah bir kerecik olsa düşünseydin bir kerecik olsa da düşünseydin aileni.Kapı açıldı. Sert adımlarla bir adam geldi. Elinde kahvaltılık vardı. Yere bıraktı.Titrek bir sesle:
-"Ne zaman gideceğim?" diye sordum.
Adam:
-"Baban parayı ne zaman verirse o zaman." diye cevap verdi.
"Babam parayı hiç vermez ise ömür boyu buradamı kalacağım?" dedim.
Adam güldü. Gülmesine çok sinir olmuştum. Bana:
-"Bunları zıkkımlan saat 12 de parkın oraya gideceğiz." diye cevap verdi. Ve sonra gitti.
Verdiği kahvaltılığı yemedim. Nasıl olsa eve gidecektim. Ah Başak ah çok ümitleniyorsun.
Onca parayı baban nerden bulsun Başak!
Sabırla bekledim. Çok geç olmadan beni ellerimden tutup gözleri ve ağzımı bağlayıp arabaya atmışlardı. Ordaki adamlardan bir tanesi:
-"Çok dikkatli olun. Burdan parayı almadan dönersek hepiniz ölürsünüz."dedi.
Ah baba ah ne işlere bulaştın sen?Epey yol gittik ve sonunda araba durmuştu.
Umarım bölümü sevmişsinizdir ilerleyen bölümler de her şey daha açıklayıcı olcak:)
Okuduğunuz için teşekkür ederim 💜
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.
Sevgiyle kalın:))
💜💜💜