Heyyo herkese tekrar selam:)
Nasılsınız?
Umarım iyisinizdir:)
Bölümün başların da size çok kilişe ve saçma gelebilir ama ilerleyen bölümlerde işler değişecek:)
İyi okumalar:)
💜💜💜
Arabadan sert bir şekilde elim kolum bağlı indirildim. Gözümdeki bağ çözülür çözülmez kapkaranlık depo gibi bir yere atıldım. Kafamda dönüp dolaşan onca soru vardı. Neden buradaydım? Arabada milli parkın orada olmam gerekmiyormuydu?
Babamla öyle anlaşmışlardı. Parayı verip beni alıcaktı. Ah Başak ah! Ömrünün sonuna kadar burdasın. Adamcağız nerden bulsun o kadar parayı? Kafamda dönüp dolaşan onca sorular vardı.
Kapkaranlık bir deponun tam ortasında dizlerimi çökmüş oturuyordum. Tir tir titriyordum. O kadar çok korkuyordum ki ayağa bile kalkamıyor çaresizce oturuyordum. Hayatı sorguluyordum.
Hayatın neresindeydim? Derken birden kapı açıldı ve ayak sesleri geldi. Elinde feneri olan biri feneri bana doğruttu. Gözlerim kamaşmıştı. Sonra elindeki feneri duvarın kenarına sabitledi. Bir tabak yemek ve su getirmişti. O kadar korkuyordum ki hiç bir şey diyemedim. "Yemiyeceğim" bile diyemedim. Adam bana "Akıllı ol" diyip gitti. Çok acıkmıştım. Saat kim bilir kaç olmuştu. Karnım gurulduyordu ve mecburen yemeği yemek zorundaydım. Ama ya içinde ilaç falan varsa? Saçmalama ya Başak ye gitsin işte dedim kendimce. Bıraktıkları yemeği yedim ve suyumu içtim. Azda olsa kendime gelmiştim.
Aklımda onca yanıtlancak soruların cevapları vardı. Hayatım boyunca unutamıyacağım en büyük travmam olucaktı. Kendime geldikten sonra ayağa kalktım ve etrafıma baktım. Kocaman bir kapı vardı ve tabiki kilitliydi. Ne pencere vardı ne de kaçacak bir yer. Yapacak hiçbir şeyim yoktu. Kafamı yere koydum ve uyumaya çalıştım. Geçecek dedim. Her şey gibi buda geçicek ve sadece anısı kalıcak.
...
OYLARINIZI VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.
SEVGİYLE KALIN:)
💜💜💜💜
