Mıntıka Hikayeleri | Mıntıka Serisi One-Shot

Kırık Kalpler Cenazesi

Hikaye Bilgisi: Savaştan aylar sonra öğrencilerin Hogwarts'a dönmesinin ardından ilk sevgililer günü ve bu günde yaşananların anlatıldığı bölümdür.
Swanic (Swan+Dominic) içerir.
Anlatıcı: Dominic Avery
---------------------------------------

Açlık Oyunları ve savaştan sonra normal hayatlarımıza dönmüş olmasına dönmüştük ama yaşananların korkusunu ve üzüntüsünü üzerimizden atmak için epey zamana ihtiyacımız oldu. Bu sırada ailem ve arkadaşlarım yanımdaydı ama onların da canı yanarken onlara tam anlamıyla sırtımı yaslayamıyordum.

Çareyi denizde buldum. Daha on sekiz yaşındayken kendi gemimi kanımla mühürledim ve Swan'ın kaptanı oldum. Tabii henüz tecrübesiz olduğum için babam bana tam yetki vermedi ama öyle ya da böyle aile işine kollarımı sıvamış oldum. Babamla ülke ülke gezerken altıncı sınıfı tamamladım ve doğduğum topraklara döndüğümde yedinci sınıfa hazırdım.

Okul... Evimiz dediğimiz şato artık o kadar soğuk geliyordu ki Hogwarts denildiğinde kalbim taş kesiliyordu. Eskiden olsa okula döneceğim için içim içime sığmazdı ve geceleri heyecandan uyku tutmazdı. Şimdi ise dönmek istemiyordum ama hem eğitimimi tamamlamak için hem de aklımda kalan kötü Hogwarts imajını silmek için geri dönmem gerekiyordu.

***

On dört Şubat sabahına çığlıkla uyandığımızda, bu bizim için artık çok normaldi, gözlerimi ovuşturarak kimin bağırdığına baktım. Peeves'ın kötü şakalarından biri değildi, bağıran kişi Evan'dı ve yatağımın ortasında zebani gibi dikiliyordu. Valerie ise birkaç adım arkasında, utançla yüzünü kapatmıştı. Kaşlarımı kaldırarak "Günaydın, Evan!" dedim "Dur tahmin edeyim, bugün musallat olacağın şanslı kişi benim."

"Seni sikeceğim, Avery! Bunu hayalet olarak nasıl yapacağımı bilmiyorum ama bir şekilde yapacağım!" Rabastan ona bakarak kahkaha attı "Birileri yine çok kızgın." ondan sonra Regulus konuştu "Ne oldu ki? Akşam yatarken gayet iyiydiniz." Evan bana parmak sallayarak "Bu adi arkadaş müsveddesi kız kardeşime sevgililer günü kartı göndermiş."

Bu pek sık yaptığım bir şey değildi ama ona bağırdım "Ben ne Swan'a ne de başka birine sevgililer günü kartı gönderdim!" o da bana bağırdı "O zaman kim gönderdi? Kıza senden başka asılan mı var?" Rabastan araya girdi "Demek ki varmış." durumun ciddiyetini anca kavrayarak "Ne?" dedim "Swan'a sevgililer günü kartı mı gönderilmiş?"

Rabastan çok eğlenmiş gibi görünüyordu "Yaşasın! Bugün burası karışacak." Regulus giyindikten sonra "Ben Katie'nin yanına gidiyorum." diyerek kaçarcasına yatakhanemizden çıktı. Rabastan onun arkasından da konuştu "Bu Reggie'de de hiç eğlence anlayışı yok. Hep Katie deyip bizi satıyor." Evan'a baktı "Sen de burada bizi darlayacağına gidip kardeşinin peşine takılsana. Çok merak ettim, kimmiş bu cadaloz sıçandan hoşlanan."

Evan ve Valerie’nin çıkışıyla birlikte Rabastan'a döndüm, giyinirken "Sence sahiden biri Swan'a sevgililer günü kartı mı gönderdi yoksa Evan yanlış anlamış olabilir mi?" diye sordum. Rabastan yüzünde sinsi bir gülümsemeyle "Neden merak ettin ki?" diye sordu "İşine gelmeyince onun kardeşin gibi olduğunu söyleyen sen değil miydin? Bırak işte, kızın sevgilisi olacak belki."

"Olsun... Neden olmasın?.. Sadece merak ettim ben de." bu konu hakkında kiminle konuşabileceğimi ve konuşacağım kişiye ne diyeceğimi bilmiyordum ama kendimi kötü hissediyordum. Sanki kaybetmişim gibi bir duyguydu bu. Öte yandan Swan... Onun bir hayatı vardı. Sabah sabah tadım tuzum kaçmış bir halde Ortak Salon'a geçtim.

Evan ve Valerie buradaydı ve Evan, Swan'ı köşeye sıkıştırmıştı. Swan ise "Sana ne!" diye bağırıyordu ağabeyine "Bu seni hiç ilgilendirmez! Git başımdan yoksa McGonagall'a beni rahatsız ettiğini söylerim. Daha fazla şikayet alman durumunda şatodan sürüleceğini biliyorsun!.. Valerie, alsana şunu başımdan." Ortam çok gergin olduğu için onlara hiç bulaşmadan, kenardan kenardan yürüyerek dışarı çıktım.