[ Zawgyi ]
မနက္ခင္းအခ်ိန္တြင္ တာ့ဝမ္နန္းျမိဳ႕ေတာ္သို႕ တံုဟြမ္းတပ္မ်ားေရာက္ရွိလာႀကသည္။ နန္းျမိဳ႕ေတာ္တြင္ေတာ့ လူအမ်ားႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္အတြက္ အလုပ္ကိုယ္စီမ်ားေနႀကသည္။ ပင္းဝမ္သည္ အမိန္႔သဝဏ္လႊာကို ယူဖို႕အတြက္နန္းေတာ္သို႔ ဝင္လာခဲ႔သည္။
ဒီလိုႏွင့္ ဧကရာဇ္နန္းေဆာင္ကို မေရာက္မီ အလြန္ရင္းႏွီးလွသည့္ပုေလြအသံကို သူႀကားလိုက္ရသည္။ ခပ္နက္နက္မ်က္ဝန္းအစံုတို႔မွာဝိုင္းစက္လ်က္ ၊ အေရွ႕ကိုဆက္မသြားႏိုင္ပဲ ထိုေနရာမွာပဲ ေက်ာက္ရုပ္သဖြယ္ သူရပ္ေနမိသည္။ ေဖာ္ျပရခက္လွသည့္ ခံစားခ်က္တို႔မွာလည္း ရင္ထဲတြင္ ရႈပ္ေထြးေရာျပြန္ေနသည္။
သီခ်င္းသံေပ်ာက္သြားေတာ့ သူ သတိျပန္ဝင္လာျပီး ေႏွးေကြးလွေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ဧကရာဇ္အေဆာင္သို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ႔သည္။ ထိုအရာက ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ တဒဂၤအခ်ိန္ေလးအတြင္း ထိုအေဆာင္ထဲ၌ ရွဲလီရွိေနလိမ့္မည္ဟု သူရဲ႕မသိစိတ္ကအခိုင္အမာယံုႀကည္ေနခဲ႔သည္။
အထိန္းေတာ္မ်ားမွာ ပင္းဝမ္ကိုေတြ႔သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ဂါရဝျပဳလိုက္ျပီး အရွင္မင္းႀကီးထံသို႔ ခစားဝင္ရန္ သြားေလွ်ာက္တင္ေပးႀကသည္။ ခဏႀကာေတာ့ ဧကရာဇ္ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ႏွင့္အတူ အေဆာင္ထဲသို႔ ပင္းဝမ္ဝင္လာေလသည္။ တုန္ယင္ေနတဲ႔ႏွလံုးအိမ္ကို ခ်ဳပ္ထိန္းရင္းျဖင့္ တစ္လွမ္းခ်င္းစီ ေလွ်ာက္လာသည္။
အေဆာင္ထဲကိုေရာက္ေတာ့ သူေမွ်ာ္လင့္ေနေသာသူမွာ ရွိမေနခဲ႔ပါ။ အဝါေရာင္လြင္လြင္ေလးကိုဝတ္ဆင္ထားသည့္လူအစား မိုးျပာေရာင္ကိုသာဝတ္ဆင္ထားႀကသည့္ သမားေတာ္မ်ားသာရွိေနႀက၏။ နာမက်န္းျဖစ္ေနသည့္ဧကရာဇ္ကေတာ့ သလြန္ေပၚ၌ ထိုင္ေနသည္။
"" အရွင္မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ ""
ပင္းဝမ္ ဒူးေထာက္ျပီး ဂါရဝျပဳလိုက္သည္။ ပင္းဝမ္ေရာက္လာေတာ့ ဧကရာဇ္က သမားေတာ္မ်ားကို လက္ယမ္းျပရင္း သြားေတာ့ဟူသည့္ အမူအယာျဖင့္ ထြက္သြားခိုင္းသည္။ သမားေတာ္မ်ားမွာ ဦးညြတ္ကာဂါရဝျပဳရင္း ထြက္သြားႀကသည္။
DU LIEST GERADE
The Loyal Male Lover
Historische Romane#Not Translation Both Zawgyi and Unicode are available!
