seventeen ⎯ osuna

8 🍡

ormanın içinde küçük bir ev bulmuşlardı. içeri girip eğer biri varsa bir şey görüp görmediklerini sormak işlerine yarayabilirdi. bir süre bu konu hakkında da tartışıp içeri girmeye karar verdiler. ikisi de korkuyordu, polise haber vermek için çok geçti. ama bunu arkadaşları için yapacaklardı.

-

tatsuki ve motoya haftalardır bekledikleri için gelir gelmez kayak yapmaya gitmişlerdi. bu bir kayak tatiliydi ama rintarou birkaç ay önce ayağını kırdığı için ve alçısı çıkalı çok olmadığı için kayamayacaktı. osamu da tabii ki bu iki gün boyunca onun yanında duracak ve onun gibi kaymayacaktı. bu tatile gelme amaçları zaten birlikte daha çok vakit geçirebilmekti.

eşyalarını odaya koyduktan sonra otelin kafesine inip sıcak çikolata içmeye karar verdiler. rintarou, osamu'yu düşünceli gördüğü için kafede sorunun ne olduğubu soracaktı. osamu da onun fark ettiğinden habersizdi ama konuyu kafede açacaktı zaten.

"herkes kayağa gitmiş." dedi rintarou oturunca. camdan sınıf arkadaşlarını görebiliyorlardı.

"motoya ve tatsuki eşyalarını bile bırakmadan koştular zaten." dedi osamu.

"sen de gidebilirsin bu arada." dedi rintarou ama osamu onu hemen reddetti. o olmadan eğlenceli olmazdı zaten.

"rin, sana bir şey söyleyecektim." hemen konuya girdi osamu. rintarou onun söylemesini beklemiyordu. "dinliyorum." dedi şaşkınlıkla.

"tatsuki, hafta sonu seni biriyle görmüş. kafede sana numarasını veren adam mıydı?" dedi lafı hiç dolandırmadan

rintarou hemen olanları anlattı. zaten söyleyecekti ama araları biraz bozuktu, düzelince de unutmuştu. osamu rintarou'nun suçu olmadığını fark etmişti ve adama baya sinirlendi. "şikâyet edebiliriz. bu tacize girer." dedi.

"sanırım peşimi bıraktı zaten. sevgilim var dedim, senden bahsettim."

sıcak çikolata boğazında kalmıştı. "beni sevgilin olarak mı tanıttın?" dedi kendine gelince. doğrusu bu çok hoşuna gitmişti.

"evet." rintarou gülümsedi. "öyle sayılmaz mı ama?" dedi.