EFES GÜNLÜKLERİ

Karar

Şok hepimizin yüzünde 1 kilometre öteden de okunabilecek olan ifadeydi. Aslında hepimizde biliyorduk ki dediği şey gerçekleşmesi çok zordu ama zaten işin tuhaf yanı da buydu hepimiz anında olabileceğine inanmıştık sanki gerçekten birileri anlasın istiyorduk neler yapacağımızı.
Hepimiz o güneşin alnında öylece durmuş birbirimize,okulun pütürlü asfalt zeminine ve koyulaşmaya başlayan gökyüzüne bakıyorduk hepimizin aklından benzer düşünceler geçiyordu emindim eğer Ecem söze girismeseydi belkide günlerce orada o şekilde düşünebilirdik,bir anda ortamdan soyutlanmisligimizi bırakıp Ecem'i dinlemeye başladık.

"Sanki birinin ne yaptığınızı anladım demesini bekliyormuşuz gibi değil mi?"

Ardından Gizem büyümüş,hala düşünmekte olan ela gözleri ve normal olmayan boğuk sesiyle konuşmaya devam etti.

"Vaktimiz hiç yok biliyorsunuz değil mi"

"Maalesef ki öyle","kendimi hiç hazır hissetmiyorum" diye devam ettirdi Bartu.

"Madem zamanımız yok kendimizi hazır hissedene kadar bekleyemeyiz arkadaslar, konu acil zaman yok şimdi normal davranıyoruz belki elimizi yüzümüzü yikiyoruz ama normal duruyoruz dersimize giriyoruz artık her neyse tenefuste Esra işini de hallediyoruz nasıl plan?"

Diye sordum ben içindeki dünyayla savaşan ama dışında bir damla kan sicratmayan içimde üzüntüden aglarken disinda gulmektenvyaa getirten bir insandim ama artık öyle olamazdim artık sürekli yazdığım "içine atma sanatı" adlı kitabıma ara vermeli en azından bu yola baş koyduklarimiz için "lider falan olma sanatı" adli kitabıma baslamaliydim. Ha birde en kısa zamanda bir yazar değil "Ayçiçeği" olduğumun da farkına varmaliydim tabii.

Konuşmadan sonra yavaş adimlarla okula girdik biraz daha isindigimizi hissettik Gizem ve Ada Melek ablanin masasına baktı,biraz duraksadi ifadeleri soluklasti ve yola devam ettiler "Nasıl yapacağız bunu?" Diye sordu Ada?

Ardından gelen cesaretle ben girdim söze "Ada,benim çok sevdiğim bir kitabın bir sozü var' Hayalini kurmadiğin herşey imkansız olarak kalır' biz hayalini kurduk artık imkansız degil...

Ada acı bir şekilde gülümsedi esmer tenine bu acı gülümseme çok yakışsada onun bu şekilde değil kahakalar atarak gulmesini istedim.

Ardından sınıfa girdik yerlerimize oturduk birlerine dersi sorduk derse göre kitaplarımızı çıkardık ve öğretmeni beklemeye başladık
Ders sosyal bilgilerdi,konu toplumdaki rolüm o an sanki derse çok odaklanabiliyormusum gibi birde benim topluma katkım ne diye düşünmeye başladım bu yapacağımız şey olacaktı benim katkım belki bir nesli,bir toplumu kurtaracaktik belki de belkide insanların hayatında 5-6 yıllık bir kabus yaratacaktik...

Bu gibi düşünceler aklımı yer bititirken sonunda ders bitti ve kimseyi beklemeden melek anlamın masasına doğru koşmaya basladim kimseye bir şey söylememe rağmen tüm ekipte yanimdaydi adımlarını yavaslattim,bana yetismelerine izin verdim daha sonra kosmadan ama hızlı adımlarla beraber merdivenlerden inmeye başladık şu an ki halimizi gorseydiniz yada bir tablo yapsaydiniz adı kesinlikle "ışte geliyor özel harekat" olurdu çünkü ben daha gormeden zihnindeki ela fm' den o şarkıyı caldirmaya basladim derken masaya varmıştım Melek abla sekiz lerden biriyle telefon kavgası yapıyordu ortaokullu herkes bilirdi sekiz lerin performansini, o yüzden onlara karışmadan sessizce sıramı bekledim en sonunda sekizli çocuk pes ederken melek abla suratini farklı şekillere sokan Ecem'e döndü Ecem domatesler ile yarışmaya başlayınca ben girdim söze stresten Gizemin kolunu sıkarken 'Melek abla Beren nerede biliyor musun"

"Sınıfindadir kizim nerde olacak'

'Ya abla o kadarını bizde biliyoruz ama sınıfı ne?' Diye sordu Bartu.

"6-c olması lazım sizin sınıflar aynı katta değil mi?"

"Tamam abla çok sağol dedi Gizem bir yandan Ada'yi dürterek"

Ardından yine merdivenlerden çıkarken Gizem bana yine muzurluk dolu bakmaya başladı,

Ben ise hafifçe gülerek bir şarkı sözü ile cevapladim onu.
" Ne anlamam lazım bu bakisindan belli miydi zaten kaçışından" dedim

O da gülüşünü büyüterek " Ne soylesen boş beni göremezsin içinde bir ses ama seçemezsin" diye yanitladi

Belki şu ana kadar her sey yolundaydı ama Bartu da " Hani özlersin geri dönemezsin of ki ne of" diyince ipler koptu kahkalarla gülmeye basladim komik miydi hayır ama gülüyordum derken önümüzde 6-C tabelası belirince durduk ciddilestik ve içeri girdik...

Devam edecek...

Eveeeet yine ben geldim yaklaşık bir ay sonra falan ben yine geldim bu biraz daha uzun bir bolum oldu ama artık alismissinizdir diye düşünüyorum çünkü biliyorsunuz ben uzun bölüm yazamiyorum bu arada artık maceraya başlıyoruz 5-6 bolumdur hep henüz hazır değiller bir bölüm daha falan dedim ama artık zamani geldi en geç 1-2 bölüme sizi macera aksiyona doyuracagimmmm bu arada artık bir bomba daha patlatmanin zamani geldi bir daha ki bölümde onlar Esra ile konuşurken sizde ekibimizin amacını öğreneceksiniz ve şunu da söyleyebilirim ki artık hikayenin giriş bölümü bitti bu bölüm gelişme kısmının ilk bolumuydu önümüzdeki 1-2 bölüm kaynaştırma olacak ve daha sonra asıl olaylar başlayacak aklımda beyninizi uçuracak bombalar var ve birer birer patlatacagim o yüzden aşırı heyecanlıyım bir an önce yeni bölüm atacağım ve harika olacak ve size son bir süpriz contaigne 2-3 kitap şekilde olacak ve ben birinci kitabı somestir sonunda bitirmeyi düşünüyorum eveeet şimdi bir dunya konuştuktan sonra kaçıyorum

Kafamda kentsel dönüşümler içimde bir yerde bir birikimleeeer

Falan sjsjsjsjsjsjsjsj (buraya size yazmai aşırı özlemiş bir Gonca bıraktım v kactimmmmm