Binisaya: Luyo sa Kasakit

FINALE

"JUSTIIIIINEE!!!!"

My mind shouts his name with great shock and anger as I see Just being hit by a private car.

"No, no, no.. This can't be.." I whisper while crying so hard.

Mura na ug gubang gripo akong mga mata nga grabeng agas na ang mga luha. I have just witnessed one of my best friends nga nadasmagan ug nilagpot almost a meter away.

"Unsay imong buhaton babi?!" Gigunitan sa akong biochem akong kamot to stop me as I try to open the van.

"I have to go to Just.. babi. He needs me." Firm nakong tubag sa iya.

"But the killer's out there! Dili nako kaya kung ikaw na sab ang mawala babi.." He's really controlling himself but tries to raise his voice over me para ipakita iyang authority.

I look straightly into his eyes ug nakita nako ang mixed emotions.. His eyes are begging me to stay.

"I'm sorry, babi.. but I have to do this!" Kusgan nako nga gibawi akong kamot and forcefully, akong giabli ang pultahan ug paspas nga nibaktas padulong kang Just.

Dili kaya sa akong konsensya kung naay dili maayong mahitabo sa iya. He's one of my trusted friends and our memories together are very much precious for me to loose him.

No, not now.

"Just? Mamsh.. Just!" I tap thrice his cheek pero no response siya while akong gihigda iyang ulo sa akong paa.

"Just.. please. dili ingani p-please..." Nagdanguyngoy na sab ko while gi-uyog iyang abaga.. but unfortunately, still no response.

"Sakay na, kuya. Sulod, dali!" Nitan-aw ko sa gigikanan sa tingog. Nitabo sa akong mga mata ang kusog nga siga sa suga sa private car.

Napatabon ko gamay sa akong mga mata tungod sa kasilaw. Dili nako sila maklaro since ngitngit ug naa ra namo tanan ang siga.
Nitingog ang pagsirado sa ilang pultahan ug niandar dayon. Gilabyan lang mi nila without any word.

Ni wala gani nila tan-awa kung naunsa ra ilang nadasmagan. Siguro pud kahibalo sila nga tawo tong nilagubo kay nakakita man sila nako.

Sad to say, wala silay gibuhat. And there, mas nibuhos pa akong mga luha while nag gunit sa lawas ni Just.

Nganu kinahanglan ma-hit-and-run pa man ka?

Nganu kinahanglan moabot pa man ta ani nga point?

"Just.. pleaseeee wake up! JUSSSSST!!" I shout as loud as I can.. hoping nga mabati niya ko and mobakod to tell me nga okay ra ang tanan.

"Mata na please.. This is not a good prank okay?! Juuuust!" Akong gigakos ug hugot iyang lawas nga unconscious na.

"No! No, no! NOOO PLEASE!!" Halos wala na kasabot akong lawas kung asay unahon.. ang pag ginhawa or ang pag beat sa akong heart.

It's like mahutdan na kog hangin while nag-inapsanay na akong heart beat.

"Just?!" Still tapping his cheeks pero mas na-nerbyos ko pagkakita nga puno sa dugo na akong mga kamot tungod sa iyang ulo nga grabeng dugo.

"Babi? JUST?!" Nidagan si Evo ug niluhod dayon sa akong kilid.

Now, he's also shaking in shock ug pareho nako, wala na pud siya kahibawo unsay buhaton.

"Babi.. Si Just oh, dili maminaw nako." Sumbong pa nako sa iya pero grabe na sab niyang hilaka.

"Kinahanglan madala nato siya sa payag babi!" Nilihok na siya para alsahon si Just pero na-feel nako nga nilihok ang iyang ulo.