"HEY, STOP RIGHT THERE! YOU!!"
Nabati nako ang kusog nga tingog sa usa ka babae sakong luyo maong nahunong ko sakong gibuhat.
" I SAID STOP.. RIGHT.. THERE, MISTER! I'LL CALL THE GUARDS, FREEZE!" Kalma iyang tingog pero halata nga medyo nakuylawan siya sakong presensya.
Nihinay-hinay ko'g atubang niya pero napa-freeze ko sa kahadlok sa pwede niyang buhaton.
"I SAID FREEZE! OR ELSE YOU'LL GET YOUR HEAD BROKEN BY THIS STONE!" Kusog gihapon iyang tingog bisan mga usa ra ka metro among kalayuon sa usa'g usa.
Sa wa nako molihok wa napud siya nitingog maong nisuway na san ko'g atubang niya. This time nagduko lang ko ug gitabun sakong ulo akong duha ka kamot.
3..
2..
1..
Bato!
"You?" Napahinay-hinay ko ug buka sakong mga mata ug -ubos na akong mga kamot.
"You're one of my father's workers, right?" Nagkunot iyang agtang ug nag-abot iyahang baga pero purmado nga kilay while nakatudlo nako ang iyang kamot nga naay bitbit dakong bato.
Karun lang nako nakit-an ni nga babae.
Mga lima or unom lang sa usa ka dosenang anak ni Don Walter Scott ang nakit-an na nako diri sa Price Mansion ug bisan pa sa manggahan.
Sila ang pamilya nga maoy datu-dato diri sa Tacloban ug karun tuiga, 1943, nanguha na sab si Don Walter ug daghang trabahante arun matabangan ang mga lumulupyo diri sa among lugar. Bisaya akong ginagamit nga lenggwahe kay ang pirmi nakong kuyog sa manggahan kay Bisaya ug naga ininglis lang mi kung motubag nila Don Walter.
Padayon ang pakig gubat sa mga nasud laban sa Japan karun ug hangtud diri sa among probinsya bati kaayo ang balita mahitungod ana. Pero wala pa mahiabot ang mga hapon diri sa amoa maong hilom ug maayo sa gihapon among pamuyo.
Kagahapon lang nakabati ko ug mga estorya sa mga kauban nakong trabahente nga naa na kunoy mga grupo diri sa probinsya nga nahimo para makig-away sa mga sundalo nga hapon kung mahiabot na man gani sila dinhi ug kami na pud ang ilang pamatyon.
"Are you gonna rob us, huh? Answer me! I am right. Look, you can't answer me!" Nahibalik ko sakong hunahuna.
Nilakang siya paduol nako ug gi-aksyonan ko niya nga bunalan sa gibitbit niyang bato.
Naka-usual attire siya pareha sa iyang mga ate. Nindot sa mata ang iyang kutob kiting nga sayal nga pula ug pang-itaas niya nga may mga ribbon ug mga beads sa lain-laing color ug kadak-on.
Hipos kaayo iyang buhok nga nakapukgo sa luyo. Linginun iyahang mata ug bawog kaayo siya'g pilok. Taliwtiw sab siya kaayo'g ilong ug nipis iyahang wa-it.
Mga gwapa ang mga anak nga babae ni Don Walter Scott pero kining naa sakong atubangan ang pinakalabaw sa ila. Dili ikalimod ang iyang kagwapa nga wala dinhi ug wala sab didto.
"Hey, a-are you.. day dreaming o-of.. Me?!" Nahi-ambak ko sa kusog niya nga tingog sa kakurat.
"Yes.. Ah-eh.. N-no! No! No señorita! I-I'm.. I'm looking for..." Dali dayon ko'g talikod sa iya ug gitawag ang ganina pa nako ginagukod.
"Pillow! Pakita na sa imong gwapo nga kuya! Baby Pillow!" Gilili nako ang mga suok nga lugar sa luyo nga part aning ilahang mansion pero wala didto akong gipangita.
"Baby Pillow?" Nakalingi ko sakong luyo kay naa pa man diay siya nagsunod-sunod nako nga mura pud ug naay gipangita.
"Ah.. Sh-she's my alaga, señorita." Nabulol pa ko sakong iningles.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Binisaya: Luyo sa Kasakit
Ficção AdolescenteA thousand words but ends in one single turn of phrase... BROKENNESS, Bisaya Edition.