ყველაფერს კარგად სჭირდებოდა დაგეგმვა.
თეჰიონის გაცხარებული გონება კი, არა და არ ცხრებოდა.
უკვე წარმოედგინა, როგორ მოიქცევდა ჯუნმიონის სახეს ხელის მტევნებში.
მთლიანად გაჭყლეტდა, როგორც მატლს.
ჯანგუკთან მშვიდი საუბარი და გრძნობების გაზიარებაც არ გახდა საკმარისი, კიმის დასამშვიდებლად.
ყველაფერი დაჩქარდა.
როცა აპირებდა, ნელი ტემპით, ნაბიჯ-ნაბიჯ დაეგეგმა სვლები და მამამისისგან თავი დაეღწია, ყველაფერმა სწრაფად დაიწყო ბრუნვა.წინა ღამე ნამდვილად, ემოციების და გრძნობების, სრული ამოფრქვევა გახლდათ.
სრულიად არარომანტიული, არაკომფორტული ადგილი იქცა სიყვარულის ბუდედ, მაგრამ მოზღვავებულ ვნებებს, ვერცერთმა დააღწია თავი და ვნებამ თავისი ჭუჭრუტანა, მაინც იპოვნა.მანქანის უკანა სავარძელზე, მოძრაობდნენ მოუერხებლად. ჯერ კიდევ ემოსათ ნახევარი სხეული, რომლის მატერიისგან განთავისუფლებასაც, საერთოდ არ გეგმავდნენ.
უმცროსი, შავთმიანი ბიჭი, უფროსი, ყავისფერთმიანი ბიჭის კალთაში იჯდა.
ნელ, აუჩქარებელ მოძრაობებს აკეთებდა ისე, რომ თვალს არ აშორებდა უფროსს.
თვალებში ჩასცქეროდა, სურვილით, ვნებით, გრძნობით.
ტუჩის მოკვნეტით ამოიკვნესებდა, როცა მასში მოძრავი სხეული, იმ ერთადერთ წერტილს ეხებოდა.
ცდილობდა ნაკლები ხმაური გამოეწვია, რადგან ყველაფრის მიუხედავად, საზოგადოებრივ ადგილზე იყვნენ.
ნელა უკოცნიდა ბაგეებს ყავისფერთმიანს.
და ყოველი კოცნის შემდეგ ცდილობდა ეთქვა, თუ რამდენს ნიშნავდა ის, მისთვის.
რამდენად უყვარდა.
უფროსი, ემოციებით სავსე თვალებით შეჰყურებდა, საკუთარ სხეულზე აკრულ ბიჭს.
გრძნობდა, რომ მისი ნაწილი იყო იგი.
მისი გაგრძელება.
მისი აწყმო და მომავალი.
თავისივე სიტყვები გაახსენდა, ერთ დროს სწორედ ეს განსაზღვრება, რომ მისცა თავიანთ ურთიერთობას.
ოდნავ გაეღიმა.
იცოდა, თავიდანვე მშვენივრად ხვდებოდა, რომ ბიჭი სულ ერთი არ იყო მისთვის.
არ იყო ერთი ღამის ფლინგი, რომელსაც იხმარდა და შემდეგ მოისვრიდა.
მისი გარეგნობა აღაფრთოვანებდა დასაწყისში.
სწორედ იმ წამს გაახსენდა, იმ ღამის პირველი შეხვედრა ჯანგუკთან, ცდილობდა თვალები არ დაეხუჭა და არ გამორჩენოდა უმცროსის სიამოვნებით ანთებული თვალები, მზერა, სადაც იკითხებოდა, თუ რას განიცდიდა იმ წამს.
თუმცა ამოტივტივებულმა მოგონებებმა, კიდევ ერთი, სხვა სიამოვნების ტალღა დაატრიალა მის მუცელში.
თავი გადასწია სავარძლის საზურგეზე და დაიღმუვლა.
თითქოს იმ წამს დაინახა პირველად, ყალბ ზეგნას სამოსში გამოწყობილი ჯეონი.
თითქოს იმ წამს მიანარცხა ჯეონმა, ლიდ წოდებულმა პირველად კედელზე.
თითქოს იმ წამს იგრძნო პირველად ვნება, არა მარტო უცხო, შავთმიანი ბიჭის, არამედ ზოგადად მამრობითის სქესის მიმართ.
ისე არ გაიგოთ, რომ თეჰიონს ყველა მამრზე უდგებოდა მას შემდეგ, რა სისულელეა, უბრალოდ ჯანგუკიც ხომ მამრია, ნუუ...
ისევ თვალწინ დაუდგა მაგიდაზე გადახრილი უმცროსი, თავდავიწყებამდე, რომ კვნესოდა და შეხებას ითხოვდა.
თეჰიონს ის ღამე და ყველა დანარჩენი ჯანგუკთან გატარებული, დეტალებში ახსოვდა და იმ წამს ისიც კი ამოუტივტივდა თავში, რომ ჰკითხა
YOU ARE READING
Swindler
Fanfiction19/02/2020-28/08/2020 ჯეონ ჯანგუკი ყველაზე იღბლიანი თაღლითია. უამრავი წარმატებული საქმე და არც ერთი 'ჩეპე'. თამაშის ბოლოს მოგება მისია, რადგან ყოველთვის თავისი წესებით აწყობს თამაშის სვლებს, ბოლოს გაკვირვებული და ბედნიერი სახის მიღებაც არ ავიწყდება...