Mayor's Daughter Series 1: UNTOLD LOVE [Under Revision]-Completed

Chapter 1

Wilsen

"Wilsen, my friend?" Isang napaka lakas na tili ang sumabog sa aking padinig pagka-apak ng isa kong paa papasok sa loob ng canteen. Tili na animoy ilang taon kayong hindi nagkita. Napapikit ako sa hiya at gigil sa bakla iyon.

Yes, his a gay. My one and only friend in school but sad to say he is a gay. Gwapo sana kaso bakla..

"Oy, friend!" Tili niya ulit kahit nakikita niya na akong nag lalakad papunta sa gawi niya. Gigil ako sa kanya. Legit yan.

Habang naglalakad papunta sa gawi niya. Tiningnan ko siya ng masama, yung tipong mamatay ka. Yung bruha ngumiti lang at kumaway pa. Nahihiya na ako ng sobra.

Pagkalapit ko pa lang sa kanya agad ko siyang pinalo sa dala Kong mga libro.

"Nakakahiya kang bakla ka!" Singhal ko sa kanya. "Hinaan mo nga yang boses mo.. Nakakahiya ahh."

"Ayyy, pren kinahihiya mo mukha mo?" Ito na naman kami. Bangayan na naman to tungkol sa beauty ko. Ewan ko ba dito. Ang gwapo niya kaso bakla. Hayysstt...

Hindi ko nalang siya sinagot kasi maslalo lang akong mahiya sa mga ipagsasabi ng baklang toh.

"Kain na nga tayo. Nagugutom ako ehh."

"Ayy, pren, bat ka nagpagutom. Alam mo bang ikaw ang pinaka-iingatang prinsesa sa inyong kaharian." Hindi ko alam anong matatawag sa reaksiyon ng mukha ko sa mga pinagsasabi ng bakla. Nakanganga, nakataas ang kilay, nanliliit na mata. Bruhang to.

"Alam mo ba pren, mas magagalit talaga ang mahal na hari paglalo mo pa akong ginugutom diyan sa mga pinagsasabi mo." Kahiya talaga siya pero kahit ganyan siya. Siya lang ang naging kaibigan ko dito sa school.

Marami naman ang gusto ako maging kaibigan pero ako na mismo ang gumawa ng paraan hindi lang mapalapit sa kanila. Sa estado ba naman ng buhay ko marami talaga ang gustong makipag kaibigan sa akin. I am the only child of the city's mayor. A ruthless and powerful person in the city. Lumaki akong mulat sa mga dapat kung malaman sa politika. Lahat sa buhay ko may kinalaman sa ama ko.

"Oder na ako ahh.."

"Sege, alam mo naman ang order ko ehh.. Salamat." Sinundan ko siya ng tingin hanggang makarating siya sa may counter. Nakita ko siyang kausap ang tindera dun at nagtatawanan sila. Iniwas ko ang aking tingin. Pinalibot ko sa buong canteen.

A usual view of our ages. Samahan ng mga lalaki at babae na nagtatawanan sa kanilang table. Meron din na kahit tanghalian na nag-aaral pa din. Meroon naman na kain lang talaga ang iniisip. Hindi ko man sinadya pero may dumaan pait sa puso ko. Napapangiti nalang ako sa dahilan kung bakit ko nilalayo ang aking sarili sa ibang tao.

When I was in my pre-school. I remember how many friends do I have. I remember how many foods I would bring just to share it with them. Even my classy toys ang barbies I would share it with them.

When I was at my last year in elementary. I still have plenty of friend. Same in my pre-school. When I was at my junior years. I still have friend but I didn't put much attention to them. When I was at my senior high that was the biggest event of my life.

I'm studying. They know me as a normal daughter of the city. They thought that I am a daughter of one the businessman nun the city and that's why when they learned that I am the daughter of City's Mayor. That's when I lost a lot of friends.

They want to be friends in me but I declined. I reject. I don't wanna. And the reason is they need me to get a connection that they want from their company. They need me to manipulate everything and that includes in my father's decision.