Mayor's Daughter Series 1: UNTOLD LOVE [Under Revision]-Completed

Chapter 3

N/A:Happy New Year 🎉🎉

Wilsen

A hard palm that keep on thrusting in my chest is the first thing I feel when slowly my consciousness is back. Last push I cough but there is a water. I look to the person who resuscitate me awhile. The whole system of mine went black when I met his worried eyes and glitters of tears. Wala akong alam na gawin ng mga sandali na iyon. Kung hindi ang titigan ang kanyang nag-alalang mata.

He stared back straight to my eyes. Kita ko ang pagkahulog ng kanyang luha habang nakatingin sa akin. Isang malakas na buntong hininga ang kanyang pinakawalan pagkatapos isang malakas na paghatak sa aking kamay. Hanggang sa namalayan ko nalang ang aking sarili na nasa ilalim ng kanyang ma-init, mahigpit at nanginginig na braso.

"Your my end point." At mas hinigitan niya pa ang yakap sa akin. "You always made me feel damn insane. Mababaliw na ako sayo." Kasabay nun ang kanyang malakas na pag bunting hininga.

Mga ilang sandali kaming ganun ang posiyon bago may dumating na emergency responder kasunod nila si Yaya Melda. Tiningnan ko pa kung andun ba siya. Ngunit ang makitang si Yaya Melda lang. Lahat sa akin nawala. Yung pagka hulog ng puso kasabay ng aking kunting hiling naglaho. Kita ko sa kanyang mata ang pag-alala.

Bumitaw si Arby sa akin at dinaluhan ako ng mga responders. Ng mahiga ako sa spinal board dun ko na hindi mapigilan na umiyak. Sa harap nila bumuhos ang aking hindi matahan tahan na pag-agos. Yung sakit muling bumalot sa akin.

"Hanggang sa mga sandaling ganito parin ba, wala kayong paki-alam. Hanggang sa mamatay ako, hindi ka Iiyak, hindi magtatapon ng bulaklak sa aking kabaong, hindi magpapalipad ng lobo o kalapati. Kasi kahit yun lang sapat na sa akin na kahit sa huling sandali mararamdaman ko ang iyong pagmamahal. "

I close my eyes tight as my tears are keep on flowing. I feel that I was lifted. Until I was transferred in the ambulance I never open my eyes again until I admit in the hospital. I just felt that they injected me and take a rest. Hindi ko alam na nakatulog pala ako. Nagising ako ng may marinig na kunting kaluskos. Ng imulat ko ang aking paningin agad tumambad sa akin ang nakakasilaw na ilaw dahil sa sakit nun agad kong ginamit ang aking braso sa pagtakip.

Ng tanggalin ko ang pagtakip sa aking mata dahil pakiramdam ko nasanay na ang aking mata. Nakita ko si Yaya Melda na binabalatan ang orange sa gilid.

"Yaya." Mahina kong daing. Agad siyang napabaling sa kin. Marahil hindi niya napansin na kanina pa ako gising.

Ngumiti siya sa akin at tinapos ang ginagawa bago lumapit sa akin. Tinulungan akong maka-upo.

"Kamusta ang pakiramdam mo?" Nag-alala at mahinahon niyang tanong. Tumango lang ako dahil tuyo ang aking lalamunan. Bigla niyang I abot sa aking ang isang basong tubig. Tinanggap ko ito at mabilis na nilagok.

"Ito pa ohh." Sabay lahad sa akin binalatan na orange. Kinuha ko ito at kinain. Walang salitang lumabas sa aming dalawa. Hinayaan niya akong matapos ang pagkain ng orange. Umupo siya sa may sofa sa aking paanan. Anong aasahan sa yaman ng aking ama. Andito lang naman ako sa isang private room. Ang high class nga ehh para lang room ko sa bahay.

Matapos kung ilibot ang aking paningin. Binalik ko ang aking katawan sa dati kong posiyon. Alam ko naman na maraming gustong sabihin si Yata Melda sa akin pero mas pinili niyang tumahimik at banyan ako.

May-maya lang may dumating na doctor at nurse. Tiningnan ako pagkatapos sinabihan si Yaya Na pwede na kaming madischarged ngayon. Habang pa-uwi sa bahay napa-isip ako bakit hindi nagpunta si Arby dun sa hospital. Ngunit ipinagsawalang bahala ko nalang iyon dahil sa mga pine trees and sunflower sa nadadaanan namin.