Chapter 4

37 11 0
                                    

Wilsen

"Nabalitaan mo na ba, pren." Yun agad ang binungad sa akin ni Arby ng magkita kami sa school. Andito na naman kami sa cafeteria for our early  break.

"Ang ano?" Kahit hindi interesado pinilit pa din na magtanong. Ayaw ko sanang masira ang araw ko ngayon. Kaso mukhang may mga bagay na nakatadhanang putulin ang saya sa puso mo.

"Yung nangyaring pag patay." Nabilaukan ako sa gulat dahil sa kanyang sinabi. Knotted forehead.

"Anong patay?" Unconsciously I asked. I should stop by there but I already crossed the line.

"So hindi mo alam." Ang sarap din sapakin ng baklang ito.

"Ay malamang alam ko prens, nag tanong nga ako ehh." I said sarcastically . Noted ahh.

"Awttss, kasi naman ehh. Mahabang salaysay. Kukulangin tayo sa time."

"Sege sa lunch break nalang." Mabilis lang ang oras ng break time namin. Dalawang oras din kaming naka-upo at asual nag-iinit na naman ang pwet ko. Niligpit ko mona lahat ng gamit ko bago lumabas.

Nauna ng umalis sa akin si Arby kasi pinapunta mo na siya sa faculty room. Mukhang may ipapagawa na naman yung isang professor namin na hindi nakapasok nung nakaraang linggo. Project is real na naman ito panigurado.

"Oh, Wilsen." Tawag sa akin nung schoolmate ko ng mapadaan ako sa may classroom nila. Ayaw ko na sanang pansinin kasi sila ang kilala ng alaskador sa school. "Buti pinayagan kapang pumasok ngayon. Inaasahan na nga namin na special treatment ka na naman eh." At sabay silang natawa. Anong nakakatawa sa sinasabi nila? At isa pa bakit naman ako hindi papasok ngayon?.

Huminto ako  at nilingon sila. Agad sumilay ang malatagumpay nila ngiti. Kitang kita ko kung paano niya pinasadahan ng kamay ang braso ni Calvin. Pero dahil wala akong paki. Bahala sila. Yung ngiti nila nakakaloka. Maliban kay Calvin na seryosong nakatingin sa akin. Tss.

"Oh, ano? Like the view ?" Mapang-asar naman niyang sabi.

"In your dreams." Natatawa kong sabi at pina-ikot ang aking mata. Nawala ang ngiti nilang mapang-asar. Kung kanina to do ang ngiti ng mapang-asar. Ngayon naman nag-aalab na galit at inis.

"Oh really?" Muling binalik ang ngiti kahit pilit. Nagtatawan na naman sila. Tatlo silang girls at tatlo din silang boys. Pero tahimik lang ang groupo ni Calvin. Seryoso pa ding nakatingin sa akin si Calvin ang dalawang boys naman sa likod nila. Hindi mapalagay si kinatatayuan.

"Oh well, really really." I said teasingly. Naglakad palapit sa akin si Bea. Nakangiti at mapang-asar.

"Well, I have nothing to do, if you like the view or not, as long as I have stolen Calvin from you. Oh no! I didn't steal him pala because in the first place it was just a game. A game to fool and play with your." Nakangiti niyang sabi sa harap ng mukha ko. Awtts gege. Sakit nun ah. Parang tanga din ito eh. Nilagpasan nila ako. But two steps they stop midway when they heared me laughing my heart out.

Ng humarap ako sa kanila. Lahat sila nakakunuot ang nuo na nakatingin sa akin. Maliban kay Calvin. Of course.

"What a pity bitch!" Usal ko na nakangiti.

"What did you just say?!" halata ang gulat at galit sa kanyang tono. Habang ako natatawa pa din.

"Do I need to repeat it?" If you know how to play bitches game and talk to me. Watch and I'll show you how I  end it. Don't start it if you don't want someone would end it. Nakataas ang kilay ko at pilit pinaseryoso ang mukha.

Mayor's Daughter Series 1: UNTOLD LOVE [Under Revision]-Completed Where stories live. Discover now