♡Με οδηγό το φιλί♡

◇Κεφάλαιο 9ο◇

Περπατούσες για πολύ ώρα ώσπου εφτασες σε ένα πάρκο αρκετά μακριά από το σπίτι σου. Καθισες σε ένα παγκάκι και έκλαιγες. Ξαφνικά ένιωσες ένα χέρι να σε ακουμπάει στον ώμο σου

"Μελίνα; Κλαις;;"ακούσες να σου λέει μια γνωριμη φωνή.

Αμέσως γυρισες το κεφάλι σου και αντικρισες τον Ορφέα. Τρομαγμένη και αιφνιδιασμενη σκουπισες γρήγορα τα δάκρυα σου.

"Εε...όχι . όχι."απαντήσες.

"Πώς όχι; αφού σε είδα..."

"Εμμμ...Ναι . έχεις δίκιο...Δεν είναι τίποτα."

"Θέλεις να μου πεις τι έχεις;"

Εσύ δεν απάντησες απλά κοιτούσες τα παπούτσια σου και προσπαθουσες να συνέλθεις.Για κάποιο λόγο ήθελες πολύ να του μιλήσεις.

"Μπορείς να με εμπιστευτείς."συνέχισε.

Μόλις ακούσες αυτά τα λόγια πήρες θάρρος για να ξεκινήσεις να του μιλάς.
"Τίποτα μωρέ...απλά..."ξεκίνησες διστακτικα.

"Πες μου..."

"Σαν αύριο πριν από τέσσερα χρόνια πέθανε ο πατέρας μου...και δεν είμαι και στα καλύτερα μου...καταλαβαινεις..."

"Οοου..Μελίνα δεν το ήξερα...λυπαμαι πολύ..."

"Μή λυπάσαι. Ίσως και να έπρεπε..."

"Τι εννοείς;"

"Εννοώ ότι..."εκείνη τη στιγμή σταματησες την πρόταση σου γιατί η φοβία σου επέστρεψε.
"Εμμμ...τίποτα..τίποτα δεν εννοώ . Πρέπει να φύγω...τα λέμε αύριο. "συνεχίσες καθώς ξεκίνησες να απομακρυνεσαι.

"Μελιναα!"φώναξε καθώς εφευγες.

Γύρισες ξαφνιασμενη και τον κοιτάξες.

"Αύριο το βράδυ είναι το πάρτι μας..."συνέχισε.

"Ναι.Το ξέρω..."

"Έλεγα μήπως θα ήθελες να πάμε μαζί..."αποκρίθηκε διστακτικά.

Εσύ απλά συνεχίσες να τον κοιτάζεις προσπαθώντας να αναλύσεις αυτό που είπε.

"Εμμ!Σαν φίλοι!"είπε μόλις κατάλαβε τι νόμιζες.

"Οκευ!"

"Τα λέμε αύριο..."είπε έκπληκτος.

Γύρισες την πλάτη σου και ξεκίνησες για το σπίτι. Ένιωθες διαφορετικά από πριν...Σου πέρασαν όλα. Είχες αρχίσει να τον συμπαθείς και να νιωθεις άνετα μαζί του."Είναι φυσιολογικό αυτό; "σκεφτεσαι. Τον ξέρεις τόσο λίγο και όμως τον νιωθεις τόσο κοντά σου..Και δέχτηκες να πας και στο πάρτι μαζί του.Σαν φίλοι φυσικά... "Όπα κάτσε! Σαν φίλοι;! Δηλαδή εμείς τώρα γίναμε φίλοι;;;"σκεφτεσαι ενώ μπαίνεις στο σπίτι. Η ιδέα αυτή σου άρεσε.Περασε πολύς καιρός από την τελευταία φορά που είχες ένα φίλο.Σου έλειψε η αίσθηση του να μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον και να του λες δικά σου πράγματα και να ξέρεις ότι θα μείνουν εκεί. Εεεε ενταξει δεν έχετε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο αλλά έτσι ελπίζεις.

Μπαινοντας στο σπίτι θυμήθηκες τον καβγά σου με τους θετούς γονείς σου. Και χωρίς να πεις κουβέντα πηγές στο δωμάτιο σου και κλειδώσες την πόρτα πίσω σου . Αμέσως ήρθε στο νου σου η σκηνή με τον πραγματικό σου πατέρα. Η τελευταία φορά που τον είδες. Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια σου.Εκεινη τη στιγμή, ασυναίσθητα πήρες το κινητό σου και έψαξες το προφίλ του Ορφέα στο Facebook.Πατησες νέο μήνυμα και πληκτρολογησες.

"Ορφέα...Η Μελίνα από το σχολείο είμαι σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες. Μήπως θα μπορούσες να έρθεις από το σπίτι μου;"

Πάτησες αποστολή και τότε ήταν που συνιδιτοποιησες τι έκανες. Ομιτζι! Του είπες να έρθει από το σπίτι σου;; Από τα που και ως που;;;

Μετά από λίγα λεπτά ακούσες τον ήχο ειδοποιήσεων του messenger.
"Οχχχ!..."σκεφτηκες.

Άνοιξες το μήνυμα και διάβασες.
"Εππ! Οκευ αλλά σε καμία ώρα γιατί είμαι σε μάθημα. Οκ; Είσαι καλά; "

Δεν υπήρχε αυτό! Δηλαδή θα έρθει;;; Επειδή του το ζήτησες;;; Η αλήθεια είναι ότι σε συγκίνησε.

"Εντάξει θα περιμένω..." του εστειλες.
"Είσαι καλά;"σου έστειλε αυτός μετά από λίγα λεπτά.

"Και τώρα τι λέμε;"σκεφτηκες.

Τελικά δεν είπες τίποτα. Δεν του απαντήσες.

Η ώρα πέρασε γρήγορα και δεν κατάλαβες για πότε ακούσες τον χτυπο του κουδουνιου της πόρτας. Κατέβηκες για να ανοίξεις.

"Γεια σου Μελίνα!"

"Γειααα..."απαντήσες ντροπαλά.

"Τι κάνεις;"

"Καλά είμαι. Εσυ;"

"Μια χαρά!"

"Λοιπόν;; Θα περάσεις ή προτιμάς να παγωσεις εκεί έξω;"

"Χαχαχα! Ναι έχεις δίκιο..."είπε καθώς περνούσε την πόρτα του σπιτιού σου.

Εσύ ένιωσες περίεργα εκείνη τη στιγμή. Αμήχανα.

☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇
Γειά σας!! Συγνώμη που καθυστέρησα να βάλω καινούργιο κεφάλαιο αλλά αυτή τη βδομάδα δεν προλάβαινα ούτε να αναπνεύσω! Κάπως έτσι θα είναι και η επόμενη..:( Anyway σας ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη και κυρίως εσάς που ψηφίζεται την ιστορία μου!!! Σας ευχαριστώ πολυυ!!!♡ So..τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο! ♥

☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇☆◇