Cinayet

13.Bölüm:O Yer

Bu sefer ben tuvalette hazırlanmıştım. Ve hızla aşağıya indik.
"Kahvaltı yapacak mısın?"
"Hayır."
"Sen bilirsin." dedi bana.
"Ooo çocuklar siz gitmediniz mi?"
"Uyuya kalmışız baba."
"Ben götüreyim sizi o zaman" dedi Engin Bey.
"Teşekkürler." dedim yüzümde utangaç bir gülümseme ile. Engin Bey'in arabasına bindik. Ve okula kadar sessizce yolu izledik.
Okula geldiğimiz de bizi kapıda Mert ve Berk bekliyordu.
"Siz niye ilk derse girmediniz?" ders başlamış ve devam ediyordu. Fakat onlar buradalardı bizimle birliktelerdi.
"Sizi bekledik. Telefonlarınıza hiç mi dikmat etmediniz?" dedi Berk alaycı bir ses tonuyla.
"Geç kaldık zaten üstümü zor değiştirdim ben."
Biz gülüşürken Engin Bey söze girdi. "Ben odamdayım oğlum. Bir şey olursa gelirsin..." gülümsedi ve devsm etti "sizler de gelebilirsin."
Engin Bey gidince konuşmaya başladılar.
"Sizin sıranızda bir not bulduk. Önemlidir diye aldık. Ama okumak için sizi bekledik." dedi Mert. Ortam bir anda ciddiyleşti.

Toprak,Mert'ten kağıdı aldı. Ve okumaya başladı.
Kızı koru,
Sonu ölüm olmasın,
Kendini koru,
Kız kahrolmasın,
Canınız acımayacak,
Ama ruhunuz berbat olacak,
Süren başladı,
Toprak Güçlü,
Ya kazanacaksın,
Ya teslim olacaksın,
Herşeyin başıda sonuda sensin,
Toprak Güçlü...
"Ne!" Biri yada birileri resmen onun üzerine oynuyordu.
Mert'in kısık sesle kürfettiğini duydum.
Artık yürüyemiyordum bile. Çökmütüm.
Beraber ağır adımlarla sınıfın kapısının önüne gittik. Tam kapıyı çalacakken zil çaldı. Refleslerimin iyi olduğuna şükrettim o an. Sınıftan bir yığın insan koşarak çıktı. Bende kenara koştum.
"Çıkan çıktı galiba. Hadi biz girelim."
"Tamam."
Sınıfa girdik. Sıramıza sanki her şey çok normalmiş gibi sınıfa girdik. O odaya nasıl girdiğimi hatırlamaya çalışıyordum. Aslında tek ben değil hepimiz birden düşünüyorduk birşeyleri,hatırlamaya çalışıyorduk. Hepimiz bir sesle irkildik. O gelmişti. Sevgi...
"Merhaba hepinize!" dedi neşeli bir ses tonuyla. Çaktırmadan beni süzdü.
"Oturabilir miyim?" Oturamazsın! Beni o gün neden izlediğini anlatmadan hiçbir şey yapamazsın!
"Biz gidecektik aslında ama..."
"Biraz otursam?" Git işte,uzatma!
"Peki,biraz oturabilirsin. Ama biraz." dedi Berk. Sevgi mutlulukla yanımıza oturdu.
"Mert napiyorsun?"
"Oturuyorum,sen?" diye cevapladı Mert. Emin olun başına silah dayasalar tam olarak böyle konuşurdu.
"Mert!"
"Efendim Sevgi,efendim?"
"Iıı...Şey..."
"Ney?"
"Neyse,ben gideyim en iyisi." Evet,sen git en iyisi.
Sinirle gidişini izlerken aklıma bir şey geldi.

"Buldum,buldum!" dedim sevinçle. Bulmuştum!
"Neyi buldun?" dedi Berk,o da heyecanlanmıştı. "O odaya hangi sınıftan girdiğimi buldum!"
"Ne? Hadi gidelim!" diyerek ayağa kalkan Berk'i Mert tuttu.
"Abi salak mısın nereye gidiyorsun? Biz şu an bir katille aynı okuldayız. Ve sen oraya giymeye çalışıyorsun!"
"Kusura bakma Berk ama haklı." dedim.
"Abi ne zaman gideceğiz o zaman?"
"Ben size gidelim dediğimde! Yeri sakın unutma yeni kız!"