15.Bölüm:Kutu

601 12 0
                                    

Ne yapıcaktım? Daha doğrusu ne yapacaktık? Yavaşça dubara sürtülerek yere çoküp kapıyı izledim. Sadece kapıyı...
"Ne yapacağız?"dedi Berk. Hepimiz kodkmuştuk,Toprak hariç...
Duygusuzdu Toprak. Ne hissettiğini bile bilmiyordum. Göstermiyordu...
Sanki gösterse kötü birşey olacaktı. Ama ne?
"Bilmiyorum Berk,bilemiyorum."
"Bekleyelim." dedim sakin bir ses ile.
"Hayır..." derin bir nefes aldı ve devam etti "bakın belki mantıksız gelebilir ama aramalıyız. Bizi sonsuza kadar burada tutmayacaklardır. Hatta tahminimce bir veya iki saat tutarlar bizi. Tabii biz onlardan önce birşey bulmazsak. Şimdi hadi arayalım!" dedi her zaman ki gibi emredercesine. Yavaş yavaş doğruldum. Ve aramaya başladım. Ayaklarımı yerlere sert bir şekilde bastım. Yoktu...
Duvarları elledim. Yoktu...
Durun! Sallanıyordu. Sadece bir taş sallanıyordu. "Burada birşey var!"

Hepsi hızla yanıma geldi. Neyle karşılaşacağımı bilmiyordum. Gözlerimi ellerimle kapatarak taşı elime aldım.
Boştu...
"Allah kahretsin!" dedi Mert.

"Almışlar.." diye mırıldandım. Ne olduğunu bilmediğim şeyi almışlar! "Şimdi ne yapacağız?" diye mırıldandım tekdüze bir sesle. "Bilmi-"
Berk'e sus işareti yapıp kapıya yöneldim. Biri anahtarı kapının altından bize atmıştı. Yavaş yavaş anahtari aldım ve diğerlerine dönüp anahtarı gösterdim. Tam dönüp anahtarı deliğe sokacaktım ki Toprak elimden anahtarı alıp kapiya sokmaya başladı.
"Ne yapıyorsun?"
"Senin yarım saattir yapamadığını!" Gözünün tam ortasına yumruk atmak istesemde yapamadım...

Ben bunları düşünürken Toprak kapıyı açmıştı bile. "Tahmin etmiştim..."
"Neyi?" diye mırıldandı Mert. "Bizi buraya kitlemelerinin amacı zaman kazanmakmış,bize zarar vermek değil."
"Amaçları neydi o zaman?" dedi Berk. Mert ise Berk'in koluna vurdu aninda. "Ah,ne vuruyorsun be!"
Mert,Berk'e bir bakış attı.
"Ha,anladım!"
"Sonunda.." dedim sessizce.

...

Yaklaşık yarım saat sonra odamda ki pencereden dışarıyı izliyordum. Beni evime bırakmış ve hepsi Toprak'ın evine gitmişti. Bensiz...
Tabii sensiz gidicekler kızım,sen kimsin? Sen sadece bir cinayete tanık oldun. Cinayet çözülecek ve sen bir daha onlarla konuşmayacaksın. Evet aynen böyle olacak...
Dedim kendi kendime..
Buna ne denir bilmiyorum..
Kaçmak mı? Yoksa başka bir şey mi?
Bilmiyorum.
"Neyse,bunu daha fazla düşünmek istemiyorum..." Aslında hiç bir şey düşünmek istemiyorum...

Yavaş yavaş oturduğum yerden kalkıp yatağıma uzanıp gözlerimi kapattım. Açtım,kapadım...

Açtım,kapadım...

Açtım,kapadım...
Saat 8:05'ye kadar böyle sürdü. En sonunda uyumuştum.

...

Gözlerimi açmış ve saate baktım. Saat 10:50 idi. Ne yani? Sadece yaklaşık 3 saat mi uyumuştum! Kalkıp lavaboya gittim. Elimi,yüzümü yıkadım ve hiçbir şey yemeden tekrar odama gittim. Kırmızı kazağımı ve elime ilk aldığım paltolonu giyip çıktım. Belliydi yeni yağmur yağmıştı. Gözlerimi kapayıp kokuyu derin derin içime çektim. Bu huzurlu dakikalarımi bir korna sesi bozmuştu. Gözlerimi açıp baktığımda şöför koltuğunda oturan Toprak'ı gördüm.

"Daha geç gelemez miydiniz?"
"Gelemezdik!" dedi Toprak sert bir şekilde. Sert,sert hep sert tek sert. SERT!
Toprak'ın kelime anlamı âdeta SERT!
Sessizce söylenirken arabaya binip kapıyı kapattım. Radyoda Adamlar-Sarıl bana çalıyordu. Onu dinleyerek yolu izledim. Kimseden çıt çıkmadı. Birkaç dakika sonra okulun park alanında idik. Önüme baktığımda Engin Bey'in bize doğru gülümseyerek geldiğini gördüm. Bende ona gülümsedim.

"Çocuklar,hoş geldiniz!" dedi ve devam etti "Oğlum,erken gelmediniz mi?"

"Evet baba,biraz erken gelelim dedik."

"İyi etmişsiniz çocuklar. Bende size birşey söyleyecektim.."

"Nedir?" diye atıldı Berk.
"Okulumuza birkaç günlüğüne misafir öğrenci gelicek, bir kaç gün misafirlerimiz olacaklar.. Yeni yapılan yurdumuzda misafir edeceğiz.. Onları size emanet etmek istiyorum. Onlara okulumuzu ve şehrimizi gezdirin. Olur mu?"

"O-olur." diye mırıldandım.
Diğerleri de başı ile onayladı. Yapacak bişeyleri de yoktu zaten..
Ne diyeceklerdi okulda bir cinayet işlendi biz onu çözelim siz gezdirin falan mı tabiki de hayır...

...

Herkese merhaba!! Buraya gelip bu kitabı yazmaya başladıktan sonra ilk defa sizlerle kouşuyorum. Hepinize oylarınızdan ve destekleriniz icin çooooook teşekkürler❤❤❤
En kısa zamanda görüşmek üzere,kendinize iyi bakın❤🌿

CinayetHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin