Mommy:“anak, Lexi, bangon na. baka ma-late ka pa.”
Lexi:“ayoko po mommy. Gusto ko, sabay kami ni kuya Onyx”
My name is Alexandra Dimaano. Just call me Lexi. 1st year nako ngayon. May kuya ako. Si Sardonyx Dimaano. Tawag ko sa kanya kuya Onyx. Ay, Wait. Let me rephrase it. May kuya ako “dati”
Mommy:“anak, kalian mo tatangapin na wala na ang kuya Onyx mo?!”
“dati” kasi wala na si kuya. Motorcycle accident. palagala kasi.....
Lexi:“kapag may pumalit na kay kuya Onyx. Sa madaling salita mommy, NEVER!!!! Dahil walang puedeng pumalit sa kuya Onyx ko !!!”
It’s been about 3 months since kuya died. Pero para sakin, parang tatlong araw palang ang nakakalipas. Kaya hanggang ngayon, tagos na tagos parin. ANG SAKIT PARIN SOBRA !!! siya ang aking karamay at siya ang una kong tinatakbuhan kapag may mga problema ako. Tungkol man ito sa school, sa pamilya, sa personal kong buhay, sa love life ko, kahit ano pang problema makikinig at makikinig yan. Kahit gaano kahaba, makikinig siya sa bawat salita na sinasabi ko. Siya ang Big Bro ko. At proud akong sabihin yan.
