**sa isip ni Lexi**
hayyyyyy... sa wakas ...... makakauwi na rin..... KAKAINIS TALAGA SI CHER JOYCE !!!! talagang inutusan pa 'kong itour sa school si Yuan. diba that's against the rules? "no loitering" ( bawal mag-gala o tumambay sa kahit anong parte ng school ) well... para naman to sa grades ko. kaya, natapos na eh. pero bat parang, scripted yung pangyayaring yon? wag mong sabihin sakin na kinakampihan ni cher si Yuan?
**sa isip ni Yuan**
yes !!! nag-work yung plano !!! ngayon, makakausap ko nang maayos si Lexi. pero, paano ko sisimulan yung conversation? hmmmmm
"uhhh... Lexi, kamusta yung mga classes mo kanina? mahirap ba"
**no response**
"ummm..... sabi sakin ni cher Joyce na mahina ka dao sa math. gusto mo, turuan kita?"
**no response ***
"uyyy... kausapin mo naman ako..... sige. ako muna ang sasagot, ikaw muna ang magtatanong. ok? go"
**no response ***
"sige na... kahit ano pang tanong yan. sasgutin ko."
nag respond na din "kahit ano?"
"oo !!! kahit ano"
"sige. bakit mo ba 'kong pinipilit na tanggapin ka? eh alam mo naman na hinding hindi kita matatanggap"
"dahil ang mga Moreno, di tumitigil hangga't hindi nila nakukuha ang gusto nila. katulad nalang ng papa ko. diba? talagang ginawa niya ang lahat para mapa oo ang mommy mo."
"ok. ako naman ang magtatanong. bakit ayaw mo 'kong tanggapin ?"
"kasi, walang puedeng pumalit sa kuya ko. at walang puedeng pumilit sakin. dededmahin ko nang dededmahin hanggang sunuko na sila."
"well, mali ka. dahil ang mga Moreno nga, ay di mabilis sumuko. kasi, kapag dinedma moko nang dinedma, kukulitin kita nang kukulitin hanggang ikaw naman ang sumuko.
pati Lexi, di ko inaagaw ang pwesto ng kuya mo. wala akong intensyon na ganoon. ang gusto ko lang ay matanggap mo ko bilang bagong parte ng pamilya mo at bilang isa mo pang kuya. hindi ko kayang agawin ang pwesto ng kuya mo dahil porque't wala na ang pressence niya dito sa mundo, hindi ibig sabihin noon na nawala na rin ang pagiging Dimaano. kahit ilang taon nang siyang wala, manantili parin siyang isang Dimaano.
