Slightly Bitter Secret

Chapter 1

Rouxi's POV

I'm driving my favorite lightblue mustang heading to school just when I receive Yanni's message.

Im on my way na...see you there

Mas binilisan ko pa ang pagmaneho. Ilang metro pa lng mula sa gate nang school ay tanaw ko na si Yanni na nakatayo.
Ipinarada ko ang kotse sa harap nya mismo at dali-daling lumabas.

Nanlaki pa mata nito nang makita ako. At agad akong ikinulong sa mga braso nya.
It's been 3 months nung huling kita namin.
Umuwi kasi sya sa bahay ng grandparents nya para magbakasyon.

"Is this your dad's birthday gift for you?
It's soooo awesome...hindi ko alam na ito ang gagamitin mo ngaun," nakangiti lng akong pinapanood ang bawat reaksyon sa mukha nya. Manghang mangha nga sya.

Naagaw ang atensyon ko ng isang magarbong kotse na kakarating lng din. Pinarada ito sa tapat lng ng kotse ko.
Napakaswabe ng pagdala nya. Parang professional rider.

Inaabangan ko ang taong nasa loob nun. Kahit na alam ko na kung sino.

Pagbukas ng pinto ng kotse ay agad na nagsitilian ang mga babae sa gilid namin.
Maging ang mga kalalakihan ay bakas ang pagkamangha.
Parang artista ang dating ng lalaking to' . Masyadong malakas ang karisma. Siya si Jacoby , ang kababata namin ni Yanni.

Dumeritso si Jacoby sa gawi namin ni Yanni. Ngumiti ito at umastang yayakapin ako. Pero agad itong tumawa at sa halip ay ginawa ang signature handshake naming dalawa. Nakita kong nakapout si Yanni dahil hanggang ngaun ay hindi nya pa rin makuha kuha ang handshake na yun.

"I miss you two..," biglang usal ni Jacoby.
"Owww....i miss you more cob..," napailing ako dahil umastang naiiyak si Yanni sa sinabi ni Jacoby.

"Tsk, i'm fucking serious.....
Oh shit i forgot my stuff in my car..," dali dali syang bumalik sa kotse nya.
Napafacepalm na lang ako sa katotohanang, inuna nya pa ang magpacharming sa mga babae kesa ang kunin ang gamit nya.

Hindi ko na sya inantay pang bumalik. Naglakad na ako papasok ng gate. Lumingon ako nang mapansing hindi sumunod si Yanni.
At napabuntong hininga nang makita syang nakatingin sa gawi ni Jacoby at inaantay ito.

Dumeritso na ako ng secondfloor sa pinakadulong classroom.
Napahinto ako sa tapat ng pintuan. Parang nagsisi tuloy ako na iniwan ko ang dalawa. Sana pala inantay ko nalng sila.

Agad namng napawi ang kaba ko nang makita ko ang dalawa na naglalakad papalapit.
Pero dahil mga abnormal sila ay umasta pa silang mga modelo na nagfafashion show.
Si Yanni na ginagawa ang cat walk habang ang mga kamay ay nasa shoulder bag nya. Huminto ito saglit at umikot na parang sira ulo.
Sumunod namn si Jacoby na pinapapungay pa ang mata sabay hakbang na parang modelo talaga. Kulang na lng maghubad sya ng uniporme at hayaang maiwan ang brief nya.

Gusto kong matawa sa inaasta ng dalawa. Pero pinigilan ko ito at nagpoker face. Agad namang umayos ang dalawa at nag peace sign sabay pakita ng mga ngipin.

Nakakahiya rin minsan tong dalawang to.

After a few minutes ay pumasok na kami sa classroom.
Naagaw namin ang atensyon ng iilang estudyante pagpasok pa lng namin. May naririnig kaming bulongbulongan na hindi ko alam kong bulong ba ang itatawag dun dahil masyadong malakas ang pagsasabi.

"Alam nyo ba kung saan kayu nag enroll?," nagulat kami nang biglang pumasok ang isang maganda at sexy na babae . Nakasalamin ito at may dala dalang envelope at isang laptop.
Base sa itsura niya ay masungit ito. Flick na flick ang kilay para bang lalaban sa pataasan ng kilay.

"Of course maam.."magiliw na sagot namn ni Yanni.

"You do?" Maarteng tanung nito.
Naririnig ko ang ilang hagikhik ng mga kaklase namin.

" Gabriel Fajardo International Univer..sity?," alanganing wika namn ni Yanni.
Tinignan ako nito na para bang nanghihingi ng tulong.

"Then why are you late?,"
"Hmmmp?," mataray na tanung nito. Naging malutong ang paglunok ni Jacoby at napayuko namn sa Yanni.

"Ayoko ko nang maulit to ah...pag maulit pa to,ipapatawag ko magulang nyo.....," lumapit ito sa table kung saan ang envelope at inilabas ang booklet.
Inayos nya ang salamin at tinignan ako ng deritso sa mata.

"Aren't you going to introduce yourself?" Nailapat ako ang bibig ko at nagisip na maganda pangintro. Pero nabigo ako.

"I'm Rouxi Carnagie, nice to meet you all," siniko ko si Jacoby upang magsalita siya.
Tumikhim muna ito bago nag salita.

" I'm Jacoby Torrion," maikling wika nito at kumindat pa dahilan para mamula ang babaeng nakaupo sa harap nito.

"I-im Yanni Jheyn Villegaz...,"kumaway pa ito sa lahat.

"Okay, now you may take your seats." Naunang pumwesto si Jacoby sa bakanteng upuan sa first row. Pangatlong upuan mula sa bintana at ang magkabilaang katabi nito ay naggagandahang babae kaya namn ganun na lang ang pagbungisngis nya.

"I wanna sit beside you Rouxi," mahinang sambit ni Yanni. Nakapuot pa ito nang mapagtantong magkakahiwalay ang dapat naming upuan.
Sinenyasan ko syang pumunta na doon. Tiningnan ako nito sa mata na may pagmamakaawa ngunit nanlumo siya nang ngumiti lng ako.

"Okayyy, everyone...lend me your ears," pag aagaw nang atensyon ng teacher. Inayos ko ang bag ko sa harap at inayos ang pag upo ko.

" Sa mga hindi pa nakakakilala sa akin.....I am MISS Talisic." Nagpigil ako ng tawa pagkarinig ko ng apilyedo niya. Hindi nakaligtas ang mahinang tawanan ng mga katabi ko sa pandinig ni Miss Talisic kaya pinatayo niya ang mga ito.
Ipinarecite ang mga rules and regulations ng classroom at ng school.
Dahil first day, ay wala masyadong pinagawa si Miss Talisic. Ipinasulat nya lng ang schedule at ang mga teacher ng bawat subject.

Krrriiiiinnngggggggghhhh!!!

Nagsitayuan na ang mga kaklase ko at lumabas na rin si Miss Talsic este Talisic.

Binuksan ko ang bag ko at kukunin na sana ang wallet ko ng may biglang nagsalita sa harap ko.

"Hi Rouxi, I'm Novo," nagtaas ako ng kilay sa kanya. Medyo nakaramdam ito ng hiya kaya nagkamot ng ulo.

"Hi," tipid kong sagot. Iginala ko ang paningin ko at nakita ko si Jacoby na abot tenga ang ngiting kausap ang isang babae.
Habang si Yanni naman ay parang inienterview ng mga katabi.

"Looks like your friends are having fun with their New friends," tiningnan ko siya nang masama ng diinan nya ang pagsabi ng New friends.
Merong parte sa akin na natutuwa dahil magkakaroon na sila nang kaibigan maliban sakin. Pero meron ding parte sakin na nalulungkot o natatakot na baka maiwan akong mag-isa.