HEARTS OF MAGIC [ONGOING]

II - HISTORY REPEATING ITSELF

[Treya's Mother's POV]

Nakikita ko, mangyayari ba ulit? Mauulit ba ang nangyari?

Biglang pumasok ang mga ala-ala ko nung ako'y kasing edad niya.

[FLASH BACK]

"Happy Birthday, Anak, Anastacia," masayang wika ni mama.

"Thank you ma!" sambit ko.

"Aba'y mag-ayos kana anak, at mamaya na ang birthday party mo, kailangan pinakamaganda ka," wika ni mama habang ngumingiti.

"Opo ma, thank you po talaga, I love you ma!"

Pagkatapos no'n ay nag-ayos na ako, sabi ni mama araw ko raw ito

Parang may kakaiba naramdaman ko na ito dahil una palang alam ko nang mangkukulam at may kapangyarihan ako.

Pero...

Hindi ko pa alam i-control ang kapangyarihang ito.

Hindi alam ni mama na alam ko na ang sikreto ng aming angkan.

Naligo ako at pagkatapos kong maligo ay pumunta ako sa k'warto nila mama.

Tumingin kung ano ang mga makikita ko at malalaman ko doon.

I saw a book. The book of our history.

HISTORY REPEATING ITSELF

There's no author, no dates when it is written. Weird but classic book cover.

As I read it tears flowed down my cheeks.

I will read the first and only chapter!?

One chapter only!?

[We are witches. And for the chosen one. She will be the leader of our coven. In her 18th birthday her powers will come out and will give destruction. She'll kill her mother and get her heart.]

After reading that line I immediately stopped reading it.

I can't. I don't want to experience that thing.

I will change what is written there.

Before the party started, I practiced to control my powers.

As the party started and all was happy dancing with the music.

Nahimatay ako.

Biglang nagising.

At nagsimula akong mawala sa sarili. Bigla na lamang naglabas ng tubig sa mga kamay ko.

Nasira lahat, at ang lahat ay tumakbo papalayo sa akin.

Pero nandiyan si mama.

Pinuntahan ako upang pakalmahin.

"Anak, anak, kumalma kana andito lang si mama," nag-aalalang wika ni mama.

Tumulo lamang ang mga luha sa mga mata ko nang maalala ang nga linyang, 'She will kill her mother and get her heart'.

"Ma? umalis kana please, iwan mo na'ko, pleaseee ma." tanging mga salitang nabanggit ko.

But mom stayed, 'til she finished calming me.

"Okay na nak, huwag kanang umiyak nandito lang si mama,"

Ngumiti si mama at ako nama'y naiyak dahil akala ko mawawala na si mama sakin.