Dienstmeisje gezocht

Hoofdstuk 6: Wanneer geheimen uitkomen en leugens worden ontdekt

Wat vooraf ging

Andrea is arm en wordt ontslagen, ze gaat werken als dienstmeisje maar ontdekt dat haar baas haar aartsvijand Alec is. Ze wil niet dat hij ziet dat ze moet werken, omdat hij het dan tegen iedereen zou vertellen, dus ze laat hem haar gezicht niet zien terwijl ze zijn kamer opruimt. Op school gaat het verder zoals altijd. Andrea slaat Alec een bloedneus, en hij komt niet meer terug naar de les.

Hoofdstuk 6: Wanneer geheimen uitkomen en leugens worden ontdekt

Ik voelde me net een dwerg toen ik voor de reusachtige deur van Alec's kamer stond, maar misschien kwam dat ook gewoon door de angst. Op school hield ik mijn dekmantels hoog zodat niemand kon zien wie ik écht was, maar het idee dat er een mogelijkheid was dat Alec zou ontdekken dat ik arm was joeg me toch wel angst aan.

Ik had hem vandaag een bloedneus bezorgd. Hij was spoorloos na het incident (ik noem het eigenlijk liever een ongelukje) en ik had extra hard naar zijn huis moeten rennen om mezelf af te leiden van het beeld van zijn bloedende neus dat maar niet uit mijn hoofd wilde.

En toch voelde ik me nog steeds schuldig, zijn woorden bleven me achtervolgen. Hij wilde dat ik, zijn aanvaller, hem zou verzorgen. Hoe kan iemand dommer zijn dan dat?

Ik ademde diep in klopte op de deur. Maar in tegenstelling tot gewoonlijk, kwam er geen antwoord.

"Meneer Worthington?" vroeg ik aarzelend.

Ik hoopte half dat hij zou lachen of iets flirterig zou zeggen om aan te tonen dat hij nog leefde. Maar nee, geen woord. Misschien was hij naar buiten.

Ik opende langzaam de deur en stond aarzelend in de deuropening, wachtend op enige reactie. Nog steeds niets. Ik stapte langzaam binnen in de kamer en zag waarom Alec me niet kwam lastigvallen vandaag.

Hij sliep. Vast.

En man, wat zag hij er schattig uit.

Ik had Alec nog nooit met zijn mond toegezien, letterlijk, behalve dan die ene keer dat ik mijn baan net had en hem wakker moest maken. Telkens als ik in dezelfde kamer met hem was, deed hij alsof hij geen enkele vorm van manieren kende en deed ik alsof ik een holbewoonster was. Zelfs als er andere bijwaren, lukte het hem nog om me te irriteren tot de dood. Tom en Jerry waren er niets bij.

Maar kijk nu naar hem. Kijk naar zijn gesloten mond, hij had er nog nooit zo aantrekkelijk uitgezien als hij wakker was.

Ik deed mijn schoenen uit, zodat ik zo weinig mogelijk geluid zou maken, en begon toen op mijn tenen zijn kamer schoon te maken. Er waren zoals altijd boekjes met vuile plaatjes op de grond verspreid en verschillende electronica lagen op zijn bureau. Maar Alec was een nette jongen, en dat maakte mijn baan zoveel makkelijker.

Ik ging zijn badkamer binnen en meteen kwam een warme mist me tegemoet. Met het doktersmaskertje nog steeds op mijn gezicht was elke ademhaling een overweldigende hittegolf. De geur van zijn herkenbare shampoo en zeep kwam mijn neus binnengevlogen en ik moest snel uitademen zodat mijn gedachten helder zouden blijven. Hou jezelf bij elkaar, Andrea. Het is niet omdat de kamer klein en nat is en verschikkelijk hard naar Alec ruikt dat je de controle moet verliezen!

Ik pakte mijn dweil en begon de badkamer te dweilen. Uit nieuwsgierigheid keek ik ook even in de kast waar ik zijn parfum vond. Mmm, geen slechte smaak.

Oh. Daar lag zijn handoek, hij was nog een beetje vochtig.

Oh. Oh. Oh. Ik stapte net op een haar. Wie weet waar dat haar had gehongen voor het van zijn lichaam viel.

Shit. Ik voelde me echt een creep.

Het duurde een tijdje voor de badkamer schoon was, en toen ik klaar was ging ik terug naar de slaapkamer. Het geluid van zijn zachte gesnurkt vulde mijn oren.