5 χρόνια μετά από αυτό
•ΚΑΘΡΙΝ•
«Γκέιμπ!» φώναξα καθώς έβαζα τις τηγανίτες στο πιάτο. Το ρολόι έδειχνε 7:25. Σκατα δεν είχα καθόλου χρόνο. Το κάστανο σγουρομαλλικο παιδί μου έτρεξε προς την κουζίνα.
«Εδώ είμαι μαμά» είπε και ήρθε δίπλα μου να πάρει το πιάτο του. Μου χάρισε ένα υπέροχο χαμόγελο με τα δυο μπροστινά δόντια του να λείπουν. Ψευδιζε λίγο και ο Ίαν τον κορόιδευε λίγο αλλά εγώ το θεωρούσα χαριτωμένο. Τα μπλε μάτια του έλαμψαν μόλις κοίταξε το πιάτο και εγώ χάιδεψα τα μαλλιά του. Ήταν ψηλός για την ηλικία του και ήμουν σίγουρη ότι θα περνούσε τον μπαμπά του. Τώρα που είπα μπαμπάς...
«Πάω να ξυπνήσω τον μπαμπά σου, φάε και έρχομαι για να σε πάμε σχολείο» του είπα και εκείνος έγνεψε με το στόμα μπουκωμένο φαγητό. Προχώρησα στον διάδρομο που ήταν τα δωμάτια και μπήκα στο δικό μου. Δεν ήταν τίποτα τρομερό αλλά μας βόλευε και τους 3. Σκεφτόμασταν βέβαια να επεκτείνουμε την οικογένεια κάνοντας άλλο ένα παιδί, αλλά ακόμη δεν ήμασταν σίγουροι. Αν και... το καθημερινό σεξ δεν έλειπε ποτέ από την ρουτίνα μας. Ο Ίαν βρισκόταν απλωμένος στην πλευρά του με το ένα χέρι τεντωμένο στο μαξιλάρι μου. Τα σεντόνια ήταν τυλιγμένα γύρω από τους στενους του γοφούς. Το γυμνό του στήθος είχε διάσπαρτα σημάδια από χθες. Δεν μπορώ να συγκρατηθώ με αυτόν τον άντρα. Κούνησα το κεφάλι μου και πήγα να κάτσω δίπλα του.
«Μωρό μου ξυπνά» ψιθύρισα στο αυτί του και ακούμπησα απαλά τον ώμο του. Δεν ξύπνησε. Τον ταρακούνησε λίγο.
«Ίαν θα αργήσουμε!» είπα πιο δυνατά. Εκείνος άνοιξε αργά τα μάτια του.
«Προς τι οι φωνές;» ρώτησε με βραχνή φωνή.
«Σηκω» είπα και πήγα να σταθώ στα πόδια μου αλλά με κράτησε από το χέρι και με έριξε πίσω στο κρεβάτι.
«Δεν είπα να φύγεις» μουρμούρισε και με κοιταζε γλύφοντας το χείλος του. Βρέθηκε με μια κίνηση από πάνω μου. Πήρα μια κόφτη ανάσα καθώς η πρωινή του στύση με πίεζε.
«Ίαν...ο Γκέιμπ είναι μέσα και τρώει» είπα αλλά τα χέρια μου τον τράβηξαν κοντά μου. Τον ήθελα τόσο πολύ, αλλά ξέρω ότι δεν είχαμε καθόλου χρόνο. Τα χέρια του πέρασαν μέσα από την μπλούζα μου.
«Μπορώ να σε φιλήσω τουλάχιστον;» με ρώτησε και έβγαλε την μπλούζα μου. Έμεινα με το δαντελένιο μαύρο σουτιέν μου. Του άρεσε τόσο πολύ αυτό. Τα μάτια του στάθηκαν εκεί για λίγο και έπειτα σταμάτησαν στα δικά μου.
Έγνεψα καταφατικά και τα χείλη του ακούμπησαν τα δικά μου. Η γλώσσα του χώρισε τα χείλη μου και βρήκε την δίκη μου. Το ένα του χέρι είχε στην χούφτα του το ένα στήθος μου και το άλλο με χάιδευε στο σημείο ανάμεσα στα πόδια μου. Ήμουν ξαναμμένη. Αυτό δεν ήταν απλώς φιλί.
«Είσαι τόσο υγρή...» ψιθύρισε στο αυτί μου και έμεινα να αναστενάζω.
«Μαμά θα αργήσουμε!» ακούστηκε η φωνή του γιου μας. Τα μάτια μου άνοιξαν και έσπρωξα τον Ίαν από πάνω μου.
«Το παιδί! Γρήγορα ντυσου» είπα και κοιτάχτηκα λίγο στον καθρέφτη. Τα μάγουλα μου ήταν κόκκινα και τα μαλλιά μου ακαταστατα. Τα έβαλα σε έναν κότσο και φόρεσα ένα μαύρο φόρεμα με γόβες. Ο Ίαν γελούσε καθώς έμπαινε στο μπάνιο για να ετοιμαστεί. Πήγα έξω και βρήκα τον Γκέιμπ να προσπαθεί να δέσει τα κορδόνια του.
«Θες βοήθεια αγάπη μου;» τον ρώτησα. Εκείνος στεναχωρημένος έγνεψε καταφατικά. Πήγα κοντά του και έσκυψα να πιάσω τα κορδόνια.
«Μην ανησυχείς, θα μαθεις να τα δένεις και εσυ» του είπα και τα εδεσα.
«Όλοι στην ταξη μου μπορούνε να το κάνουν»
Τον αγκάλιασα και τον φίλησα στο κεφάλι.
«Δεν πειράζει, ο καθένας χρειάζεται τον χρόνο του για να μάθει» του είπα. Ήταν ένας άγγελος και ήθελε να είναι ανεξάρτητος.
«Καλά μαμά» απάντησε και σηκώθηκε παίρνοντας την τσάντα. Ο Ίαν βγήκε στο σαλονι με ένα πουκάμισο και ένα τζιν παντελόνι.
«Έτοιμος;» είπε ο Ίαν στον Γκέιμπ και τον κοίταξε με ένα χαμόγελο. Ο γιος μας του χαμογέλασε και περπάτησε μέχρι την εξώπορτα. Τον ακολούθησα καθώς ο Ίαν έβαζε τον συναγερμό. Μετά από όλα όσα περάσαμε μάθαμε το μάθημα μας και θέλαμε να κρατήσουμε σε ασφάλεια τον Γκειμπ. Μπήκαμε στο αμάξι και ο Ίαν οδήγησε μέχρι το σχολείο.
«Να προσεχείς μεγάλε» είπε ο Ίαν και ο Γκέιμπ άνοιξε την πόρτα για να βγει έξω.
«Ναι μπαμπά» είπε και πήγε να βρει τους φίλους του.
Μετά από λίγα λεπτά είχαμε φτάσει στο γραφείο. Η εταιρεία μετά την καταστροφή που έπαθε από τους αντιπάλους του Γκέιμπ είχε ξανά ανοίξει και είχε πιο πολύ δουλειά από ότι είχε πριν.
«Καλημέρα! Πως είναι ο εγγονός μου;» μας ρώτησε ο Γκέιμπ μόλις μπήκαμε μέσα.
«Μια χαρά είναι μην ανησυχείς» απάντησε ο Ίαν και μου έπιασε απαλά το χέρι. Εκείνος χαμογέλασε και έφυγε μπαίνοντας στο γραφείο του.Η μέρα μας τελείωσε καθώς περνούσαμε να πάρουμε τον Γκέιμπ από το σχολείο. Σε όλο τον δρόμο για το σπίτι μας έλεγε πως τα πέρασε. Βγαίνοντας από το αμάξι ο Γκέιμπ πήρε το χέρι του μπαμπά του και άρχισε να του μιλάει για ένα κορίτσι που του άρεσε. Ο Ίαν προσπαθουσε να τον βοηθησει λέγοντας του συμβουλές. Κούνησα το κεφάλι μου και γέλασα ξερά. Η σχέση τους ήταν υπέροχη.
Ανυπομονούσα το επόμενο μας παιδί να είναι κορίτσι. Βλέποντας τους να μπαίνουν στο σπίτι κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου στάθηκα να κοιτάξω λίγο το σπίτι. Που να ξερά ότι ο Ίαν όπως μπήκε στην κουζίνα όταν τον γνώριζα έτσι θα έμπαινε και στην ζωή μου. Ήταν ένας έφηβος με χιούμορ και ανωριμότητα. Τώρα είναι ο άντρας μου και ο πατέρας του παιδιού μου. Χαμογέλασα καθώς τον είδα να βγαίνει από το σπίτι και να έρχεται προς το μέρος μου.
«Μωρό μου όλα καλά;» με ρώτησε λίγο ανήσυχος. Χαμογέλασα και έβαλα τα χέρια μου πάνω από τα δικά του.
«Ναι... απλά σκεφτόμουν ποσά έχουν αλλάξει από την πρώτη φορά που σε γνώρισα» του απάντησα και εκείνος χαμογέλασε τυλίγοντας τα χέρια του γύρω μου. Ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του αναστεναξα όταν με φίλησε στο μέτωπο.
«Έχουμε περάσει πολλά αγάπη μου. Όμως όλα πανε καλά έτσι;»
Το χέρι του χάιδευε απαλά την πλάτη μου.
«Ναι... όλα είναι εντάξει τώρα»
«Σε αγαπώ»
Χαμογέλασα.
«Σε αγαπώ, Ίαν» απάντησα.~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΟΟ
ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΩ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ BONUS ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΝ ΘΑ ΘΕΛΕΤΕ !!!!
ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.... ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΕ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑΑΑΑΑ😝😇
YOU ARE READING
In love with my step brother 2
RomanceΠαρτ 1: Η Κάθριν και ο Ιαν ξεκίνησαν ως δύο ξένοι έπειτα σε δύο εχθρούς και μετά σε δύο εραστές. Όμως το μόνο πρόβλημα που είχαν να αντιμετωπίσουν ήταν ότι ήταν "αδέλφια". ✳Η ιστορία συνεχίζεται με τους δύο μετά από επίπονες και σκληρές διαδικασίες...