CHANCES (IHBILY SEASON 3)

Chapter 24

Katherine's POV

Lumabas ako ng kwarto ko at nakita ko si papa na kakarating lang.

"Oh pa saan po kayo nanggaling? Ang aga niyo pong umalis ah" sabi ko kay papa.

"Hinatid ko kasi ang mama mo sa palengke" sabi ni papa na tinanguan ko lang.

"Ganun po ba" ani ko.

"Eh ikaw anak? May pasok ka d'ba?" Sabi ni papa.

"Nalate po ako nanggising hehe" sabi ko at napakamot sa batok ko. "Osiya papasok na po muna ako sa trabaho pa. Ingat po kayo dito" sabi ko at hinagkan sa noo si papa.

"Ikaw din anak" sabi niya. Lumabas ako ng bahay at nagabang ng masasakyang jeep.

Kakawayan ko na sana ang jeep ng biglang may madapa sa gilid ko kaya tinulungan ko siyang makatayo.

"Ay hala ate! Okay ka lang ba?" Tanong ko sa babaeng nadapa.

"S-sorry" sabi niya at mukhang nagmamadali, ilang segundo kaming nagkatinginan at bigla din siyang tumakbo palayo.

Kagaya ko ay mayroon din siyang peklat sa pisngi. Maikli ang buhok at morena ang kulay ng kutis niya.

Hindi ko nalang 'yon pinansinat sumakay na sa jeep na huminto sa harap ko.

NG makarating ako sa trabaho ko ay binati kaagad ako ng mga katrabaho ko.

"Oh kath mamaya pa ang shift mo ah tsaka may pasok ka ah" Sabi ng katrabaho ko.

"Late ako nagising kaya dito na ako dumiretso" sabi ko sakanya. "Si kio nga pala? Dumaan ba siya dito kanina?" Dugtong ko.

"Hindi eh" sabi niya na tinanguan ko lang.

Kinuha ko ang cellphone ko at nakita kong may message saakin si kio kaya nireplyan ko siya at nang masend ang nireply ko sakanya ay binalik ko ang cellphone ko sa bag ko.

Zael's POV

Pauwi na kami ng kapatid kong si mavi kasama ang mga pinsan at kaibigan namin dahil ngayong araw ay makikita nanamin ang jerzel na sinasabi ni daddy.

"Kinakabahan ako" sabi ni mira.

"Same" sambit naman ni Elaina. Kulang kami ng isa dahil may pupuntahan daw siya obvious naman na si Katherine 'yon.

Madalas silang magsama ni Katherine dahil daw mag kaibigan ko silang dalawa.

Ows hindi ako naniniwala baka more than friends pa nga eh.

Ng makarating kami sa bahay ay hindi ko na pinasok ang kotse sa loob bagkus ay ipinark ko nalang ang kotse ko sa labas.

"Let's go guys" sabi ni lucas.

Sabay sabay kaming pumasok sa loob at ng makapasok kami ay nakita namin si dad na nakaupo sa sofa at isang babae na nakaupo din sa sofa na kaharap ni dad.

"Omg siya na ba si Jerzel?" Natutuwang sabi ni Elaina. Lalapit sana si Elaine sakanya pero pinigilan ko siya.

"It's okay son" sabi ni dad kaya hindi ko na siya pinigilan. Nagyakapan silang dalawa ni Elaina at sumunod naman si mira.

Bata pa lang ay mag best friend na talaga silang tatlo.

"Gosh Jerzel buhay ka. Namiss ka namin sobra" sabi ni Elaina.

"Welcome back Jerzel" sabi ni Lucas at ginulo gulo ang buhok nito.

"That's enough. Maupo muna kayo at sasabihin ko sainyo kung paano ko nalamang buhay si Jerzel" sabi ni dad at sinunod naman namin siya.

"Two weeks ago ng may tumawag saakin at sinabi niyang gusto niyang makipag kita pero hindi ako agad pumayag hanggang sa kinulit ako at tinawagan ng tinawagan. Matapos ang tatlong araw ay sumang-ayon na din ako na makikipagkita ako" kwento ni dad. "I invited that person to come to my office and he brought her" turo niya kay Jerzel. "At sinabi niya ang lahat saakin. Hindi agad ako naniwala at agad akong nakipag dna test kung totoo nga at dumating nga ang result kahapon lang. Siya nga si Jerzel at buhay siya" sabi ni dad.

"Why don't we throw a party to para icelebrate ang pagbabalik ni Jerzel" sabi ni Elaina.

"Good idea" sabi ni dad. "Bukas na bukas din ay magpaparty ako" sabi ni dad na sinangayunan naman nila.

Nasa balkonahe ako ngayon ng kwarto ko hindi ko matanggap na buhay ang kapatid kong babae. Parang hindi magandang balita saakin na buhay siya.

"Kuya?" Rinig kong boses ni mavi kaya nilingon ko siya.

"What?" Maikling sabi ko.

"Are you okay?" Tanong niya saakin.

"Yah. Bakit mo natanong?" Sabi ko.

"Mukha kasing hindi eh. D'ba dapat masaya ka dahil buhay ang kapatid natin? Pero iba ang nakikita ko hindi ka masaya" sabi niya.

"Don't mind me mavs hayaan mo muna ako" sabi ko sakanya at lumabas ng kwarto.

Bumaba ako sa living room at nakita ko sila dad at ang mga kaibigan ko ngunit hindi ko sila pinansin bagkus ay lumabas ako ng bahay at sumakay sa kotse ko.

Hindi ko alam kung anong nangyayari saakin. Sa mga oras na 'to ay hindi ko alam ang nararamdaman ko I don't wanna believe na buhay ang kapatid kong babae.

Katherine's POV

Kaharap ko ngayon si kio at seryosong seryoso ang mukha niya ngayon kaya naman kinakabahan ako sakanya. Baka kasi pagalitan nanaman ako nito pero wala naaman akong ginawa na ikagagalit niya so whatever.

"Bakit hindi ka pumasok?" Seryosong sabi niya.

"Nalate ako ng gising eh. Bakit may ganap ba sa school?" Sabi ko sakanya. Umiling iling siya at may binigay na paper bag saakin.

"Wala naman. Anyway pinapabigay sayo 'to ni tito kaiden" sabi ni kio.

Tinignan ko kung ano aang laman ng paper bag at namangha ako ng makita kong bag 'yon.

"Wow ang ganda naman nito, Jusko mukhang mamahalin pa." Sabi ko habang tinitignan ang bag.

"Mas maganda ka" sabi niya sabay kindat.

Letche mga galawan mo bulok!

"Bolero mo!" Sabi ko sabay irap kay kio.

"Kinikilig ka lang eh. Tignan mo oh namumula ka" natatawang sabi niya sabay kurot sa pisngi ko.

Tinampal ko naman ang kamay niya at sinamaan siya ng tingin.

"Ang sakit ah! Anyway bakit hindi mo nga pala kasama sila kuya Zael? D'ba ang sabi mo magiging busy kayo" sabi ko sakanya.

"Umuwi na sila kasama ang iba namin kaibigan dahil buhay si Jerzel" sabi ni kio.

"Si jerzel!? Eh d'ba-" hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng unahan ako ni kio.

"Yah I know, it's a long story so I don't wanna think about it" sabi niya.

"Luh dapat excited ka d'ba nakwento sakin ni mavi na crush mo daw yun eh. So dapat masaya ka kasi buhay ang childhood crush mo" sabi ko sakanya.

"Nah. Wag na natin pagusapan 'yon" sabi niya. "Tara na" dugtong naman niya.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko.

"Anong oras na Katherine, ano ayaw mo bang umuwi? Gusto mo  dito ka lang kasama ako?" Sabi ni kio ng nakangisi.

"Lul yoko nga" sabi ko at nauna na ng lumabas.

"Biro lang eto naman" sabi ni kio at kinuha ang hawak kong paper bag at siya ang nagbitbit non.

To be continued.