Chapter 37

427 33 5
                                    

Kio's POV

Kanina ko pa tinatawagan si katherine pero hindi siya sumasagot. Naisip ko na baka nagpapahinga siya kaya ganon.

"Kio?" Rinig kong tawag saakin ni mommy.

"Yes mom?" Tanong ko.

"Busy ka ata sa cellphone mo? Is there something wrong?" Tanong ni mommy saakin.

"Wala po may tinitignan lang po ako" sabi ko sakanya.

"Anyways your friends are here nasa baba sila hinihintay ka" sabi ni mommy.

Tumango lang ako kay mommy at sumunod sakanya sa baba para puntahan ang mga kaibigan ko.

They look so serious this time. They don't visit me like this before so I think there is a problem.

"What's the matter guys?" Tanong ko sakanila.

"Kinidnap si kath" sabi ni kit.

"What? Who kidnapped her?" Tanong ko.

"Jerzel" sabi ni mavi.

"She is not jerzel anymore dahil nag papanggap lang siyang kapatid natin" sabi ni zael na ikinakunot ng noo ko.

"What do you mean?" Tanong ko.

"I'll explain it to you later but for now we have to save katherine or should I say our sister the real jerzel" sabi ni zael.

Tumango tango nalang ako kahit na naguguluhan parin at sumunod sakanila.

Sumakay kami sa van at si jayvee ngayon ang nag dadrive.

"Nasaan si lucas at jaycee?" Tanong ko.

"Mamaya pa sila susunod kasama ang ibang tauhan. May mga pinadalang tauhan na doon si dad para mag masid" sabi ni mavi.

"Hindi muna tayo pwedeng sumugod agad agad we have to wait for the go signal and dad is incharge for that. Suotin niyo ang earpiece para kahit papaano ay makapag communicate pa din tayo kay daddy" sabi ni zael.

Pinagsuot din kami ng bulletproof vest at binigyan kami ng tagiisang baril.

Huminto ang van na sinasakyan namin sa gilid at nanatili kami sa loob. We have to wait for the go signal before we leave.

I hope that my katherine is okay..

I won't let anyone hurt katherine.

Habang nasa loob kami ng kotse ay nakita ko ang tatlong van na naka park sa gilid na hindi kalayuan saamin.

[Guys, can you hear me?]

Boses 'yon ni tito kaiden mula sa kabilang linya.

"Yes dad, we can hear you" ani zael.

Habang palabas kami ng van ay hindi ko mapigilang hindi kabahan.

Katherine POV

Nanghihinang iginalaw ko ang mga paa ko para makatayo pero hindi kaya ng katawan ko.

Napahikbi ako ng mawalan ako ng pagasang makalabas dito. I wasn't expecting this to happen, hindi ko naman alam ang nagawa ko para malagay ako sa ganitong sitwasyon.

Nagaalala na siguro saakin sila mama..

Napabuntong hininga ako at napatingin sa pagkaing nasa tabi ko na hindi ko ginagalaw. Ilang araw na akong hindi kumakain at habang tumatagal ay pahina ng pahina ang katawan ko.

Unti unting hindi nakakagalaw ang katawan ko sa sobrang panghihina.

"Mukhang sa gutom ako mamamatay ah" natatawang sabi ko.

CHANCES (IHBILY SEASON 3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon