CHANCES (IHBILY SEASON 3)

Chapter 33

Kio's POV

It's been 3 weeks at wala na akong balita kay katherine. I haven't visited her for 3 days now dahil madaming nangyari sa loob ng ilang araw. I became too busy.

Pero tumawag ako kay zael at kinamusta ang lagay ni katherine at hindi parin siya nagigising.

Napabuntong hininga ako ng marealize kong may tinatapos pala akong report para bukas.

Para ito sa school and after school I have to visit dad's company.

Habang tutok ako sa laptop ko ay biglang nag ring ang cellphone na nasa tabi ko lang.

Si jerzel 'yon and I don't wanna talk to her. Magaaya nanaman kasi siya na gumala. And I'm too busy for that.

"Kio" rinig kong boses ni mommy sa labas ng pinto ng kwarto ko kaya pinapasok ko siya.

May dala 'tong pagkain na nasa tray kaya kinuha ko 'yon.

"Kumain kana muna. Don't stress yourself anak. I know marami kang iniisip. Nakausap ko si zael and he told me that your friend katherine is in hospital. Is she really your friend?" Tanong ni mommy.

"I like her mom" diretsong sabi ko.

Napangiti naman si mommy at hinawakan ang kamay ko.

"Then why don't you tell her?" Sabi ni mommy.

"I don't think that she like me too mom. Atsaka hindi pa siya nagigising" sabi ko.

"If you like her tell her. Wag mong hintaying makuha siya ng iba kio, hindi kita pinalaking torpe" sabi ni mommy at lumabas ng kwarto ko.

Napakunot naman ang noo ko dahil sa biglang pagbago ng tono ng boses ni mama. Para kasi siyang galit eh.

Napailing iling nalang ako at tinignan ang phone ko. May isang message saakin si zael kaya binasa ko 'yon.

[From: Zael

Pumunta ka ngayon dito sa hospital . asap!]

Yun lang ang nabasa kong message niya kaya napamadali akong lumabas ng kwarto ko at sumakay sa kotse ko.

Baka may hindi magandang nangyari kay katherine...

Pagdating ko sa ospital ay pumunta agad ako sa room ni katherine.

Pag pasok ko sa kwarto ay nakapatay ang ilaw at tahimik pero malamig.

"Zael? Are you here?"

"Hello? Is anybody here?"

"SURPRISE!" Sigaw nila at biglang bumukas ang ilaw.

I saw katherine at gising na siya. Nakangiti siyang nakatingin saakin ngunit napawi din agad iyon..

Kasama namin si tito kaiden, zael at lucas atsaka si puma.

"Labas lang kami badi! Magusap muna kayong dalawa" sabi ni Zael.

Paglabas naman nila ay lumapit ako kay katherine pero nakayuko lang ito.

"I'm sorry kath" sabi ko sakanya at hinawakan ang kamay niya.

"Look at me katherine" sabi ko pero hindi niya 'yon ginawa.

"Ako dapat ang mag sorry" sabi niya pero hindi parin siya nakatingin saakin.

"Sorry kio... " sabi niya pa. Nakita ko ang tumulong luha sa pisngi niya kaya pinunasan ko 'yon gamit ang hinlalaki ko.

"Shh don't cry. Kung ano man ang dahilan ng sorry mo I will forgive you" sabi ko at niyakap siya.

"Kath" tawag ko sakanya.

"Bakit?" Tanong naman niya.

"I have something to say" sabi ko.

"Ano?"

"Bago ko sabihin. Mangako ka muna na hindi mo ako lalayuan" sabi ko sakanya.

"Hindi promise" sabi naman niya.

"Katherine, I like you" sabi ko sakanya at bigla siyang kumalas sa pagkakayakap saakin.

"A-ano?"

"Paki tagalog nga" sabi pa niya na ikinatawa ko.

"Sabi ko gusto kita" sabi ko sakanya.

"Baliw kaba? Ako magugustuhan mo? Bulag kaba?" Sabi niya ng nakakunot ang noo.

"Hindi. Pero yun ang totoo gusto kita" sabi ko pa.

"Bakit gusto mo ako? Uhm okay lang naman na magustuhan mo ako kasi mawawala din naman yung pagkagusto mo sakin" sabi niya.

Argh! She don't get it. But nevermind.

"Nevermind. I like you PERIOD!" Sabi ko.

Katherine POV

Hibang na ang lalaking to. Malabong magustuhan niya ako... atsaka lagot ako pag nalaman to ni jerzel.

Hays.

"Teka lang kath ah tumatawag kasi si mommy" paalam ni kio na tinanguan ko naman.

Nang makalabas siya ay inilibot ko ang paningin ko.

Naaalala ko ang panaginip ko. Si astraea, si zael, si mavi, si sir kaiden at si jerzel...

Ayokong maniwala pero yun ang gustong paniwalaan ng sarili ko. Baka nababaliw lang ako..

Sino ba talaga ako? Ako ba si jerzel? Kung totoong ako si jerzel edi sino ang jerzel na nagpakilalang anak siya ni sir kaiden.

Napahawak naman ako sa sintido ko dahil biglang kumirot ang ulo ko.

Kailangan kong malaman ang totoo at kung sino nga ba talaga ako.

To be continued.