Love Me Instead

LMI# 33 : THE ANSWER

Love Me Instead

Chapter 33 : The Answer

Grayson

"WHAT THE h*ll am I doing?" I muttered to myself while turning my car on the side.

Nang makita kong tumigil ang sinusundan kong van at nagpark sa gilid ay agad kong inihinto ang sasakyan 'di kalayuan. Nakita kong lumabas si Red mula doon kasama ang kaibigan nito at isa pang lalaki. Pumasok ito sa loob ng ospital kaya agad akong lumabas ng kotse at pinatay ang makina nito.

I took a deep breath while brushing my hair in frustration. Halos pabalik-balik ang lakad ko palayo at palapit ng kotse, nagdadalawang isip kung papasok ba ako at susunod sa kanila sa loob ng ospital o papasok muli sa loob ng sasakyan.

Kahit na kating-kati akong malaman kung bakit sila pumunta ng ospital, may parte pa rin sa akin na pumipigil na alamin ang dahilan sa likod noon. What I heard from her earlier sends different emotions to me. I'm sad, angry, disappointed, confused, scared... I don't know.

"F*ck, I'm doing this."

Walang alinlangang naglakad ako papasok ng ospital at diretsong nagpunta sa information desk.

"Do you have any patients here who made an appointment named as Iredessa Miller?" tanong ko sa babaeng nakatayo doon.

Nakita kong itinago nito ang hawak na papel sa desk at makahulugang lumingon sa katabi nitong lalaki na kaparehas din niya ng suot.

"I'm sorry, Sir. We can't disclose any information about our patients here. It's a private matter—"

"But it's important! I need to know—" tila desperadong usal ko.

"I can't help you with that, Sir. I'm truly sorry..."

I sighed and nodded my head while apologizing for any disturbance. I decided to sit on one of the benches and wait for them to pass by.

Napatingin ako sa suot na relo at inikot ang paningin sa paligid sa pag-asang makita man lang kahit isa sa kanila. Sinabi ko kay lola na babalik din ako agad pero mukhang aabutin pa yata ako ng ilang oras bago matupad ang pangakong iyon.

Tinalasan ko ang mata sa nakalipas na ilang minuto habang pinagmamasdan ang mga taong dumadaan sa tabi ko. Maingat akong hindi makalampas sa paningin ko ang alin sa kanila at masayang ang pagkakataong makausap siya nang personal.

Inabot siguro ako ng mga kalahating oras doon at halos pinagtitinginan na ako ng mga nurse sa information desk. Mukhang pinaghihinalaan ako ng mga ito, hindi ko sila masisisi. Mukha na rin kasi akong walang tulog nitong mga nakaraan kakaisip kay Red.

"Wait... Is that Grayson?"

Tila nagising ang diwa ko nang marinig ang pangalan ko. Medyo papikit-pikit na rin ang mata ko sa antok, mabuti na lamang at sila ang nakakita sa akin bago pa man sila makaalis.

Napatayo ako nang makita si Red na nakatayo sa harapan ko. Mayroong bulak sa braso niya at ang kaibigan nitong si Yara, kaya agad na napakunot ang noo ko.

"W... What are you doing here?" tanong ni Red sa akin habang bahagyang nakaawang ang bibig dahil sa gulat.

"I should be asking you the same. What are you doing in the hospital, Red?"

Fear suddenly reflected her eyes but was immediately replaced by worries the moment her hands landed on my forehead. She brushed my hair to the side to see my face fully. She caressed my face with her left hand so I held it with my right hand.