Evil of Destiny

Chapter 1 Wrong Accusation

Hera's POV

BANG BANG BANG BANG BANG!!

Nakikipag palitan ng baril si Reagan pero hindi nya masyadong natatamaan ang target dahil maligalig and she's not good at guns she's into hand to hand combat.

BANG! BANG!
BANG! BANG!

"SHIT! Reagan you'll drive palit tayo. Those shits wont stop" sabi ko rito habang pinaharurot ang kotse ko. Im glad my baby is bulletproof.

Umusog naman si Reagan at hinawakan na rin nya ang manibela para mastay sa control nito. Kinuha ko ang baril sa ilalim ng gunshot seat at binuksan ng kaunti ang bintana.

Tinututok ko ang baril ko sa tuhod ng humahabol samin at pinaputok iyon. Gumewang ito ng kaunti dahil tinamaan sya sa tuhod. Sunod na tinamaan ko ay ang kanyang gulong at dito na sya tuluyang sumemplang.

He is wearing a tinted helmet and a black leather jacket that's why I cant identify him. But he has a tattoo on his left hand, a spade tattoo.

Tuloy tuloy parin ang paandar ni Reagan sa kotse hanggang sa makalayo kami at dun na nya medyo binagalan ito. Its 10 in the morning at magkasama kami ni Reagan dahil chineck namin ang binili naming furniture para sa dorm nang bigla kaming pinagbabaril habang pauwi na kami.

Who's that?

What does he need?

"Gosh! Andami talagang may ayaw kay tito at pati tayo nadadamay! I hate those people!" Naiinis na sabi nito.

Yes, This isn't the first time. Mukang isa yon sa mga kaaway ni daddy, Ka kumpitensya sa trabaho at mga dati nyang pinakulong na high end people. My dad is a lawyer an indeed good lawyer. That's why maraming galit sakanya at gusto syang mawala.

But there's something in me na ayaw maniwalang isa sa kaaway ni dad 'yon.

Nevermind, imposible naman na may umatake samin bukod sa mga kaaway ni dad.

We decided to have drive thru and go home after what happened. Sa bahay nalang kami maglulunch, since nandun rin ang kotse nya sa bahay dahil iniwan nya ito. Nakauwi na kami at masama parin ang muka ni Reagan.

"I really hate them! I'm really not good at guns." Sabi nito ng naka nguso. Sumunod naman ako sakanya sa kusina at inayos ang pagkain na inorder namin at kumain dahil gutom na talaga kami.

After an hour naisipan na umuwi ni Reagan dahil may gagawin pa raw sya. And I received a call from Detective Cusyche to meet him at 5pm sa fav Resto namin.

Anw. Detective Cusyche is like a brother to me. Mula pagkabata ko sya na lagi kong kasama until that day happened. A tragic day. He is the one who thought me about solving cases, though he's not good at codes but he is good at deducing people and that's what I learned about him, I learned codes through reading different mystery books like what he said. Medyo bata pa si Detective Cusyche compared sa ibang detectives, gwapo pero di mo maintindihan utak kasi parang may sapak sa ulo at nahithit ng pinagbabawal na gamot.

Its 4 in the afternoon kaya nagsimula na ko magayos. Nang malapit na mag 5 ay umalis na ko.

Im at the resto where kuya wants us to meet. Nang may sumalubong sakin sa staff ng resto.

"Good day, Any reservations maam?"
"Mr. Acerton"
"This way maam"

Sumunod naman ako rito at nakita ko na si Detective Cusyche. May kasama syang lalaki pero nakatalikod, based sa itsura nito at porma nito. I think kaage ko lang sya.

Umupo ako sa tabi ni kuya at kaharap ko yung lalaking kasama nya na parang walang interes sa kung ano mang nangyayari rito.

Infairness ang gwapo bagay sakanya yung salamin na suot nya dahil hindi sya nagmukang nerd, matangos ilong, red lips and bagay sakanya yung black messy hair nya. Ang hot tignan. H-Hot?! Sinabi ko ba yon?! Aish! Kung ano ano naiisip ko nakakainis.