제국/იმპერია👑 (დასრულებული)

21 თავი.

კარის მოპირდაპირედ,იატაკზე, ვზივარ და თავი კედელზე მაქვს აყუდებული,ერთწერტილს ვაშტერები და გონებაში სრული ქაოსი, თითქმის,სიცარიელედ მექცა.

ახლა ერთდერთი რამ რაც მინდა ამ კარის გაღება და ერთადერთი სიტყვის"იცოცხლებს" გაგონებაა.მაგრამ.....ეს დასაწვავი კარი არადა არ იღება.

კაორიც დაახლოებით იგივე მდგომარეობაში ზის ჩემ გვერდით და ხელს ნერვიულად ათამაშებს.ორივე სისხლში ვართ ამოგანგლულები.ჩვენსავით სისხლშია ამოგანგლული თეჰიონი,რომელიც იუნგისთნა ოთახშია.

ახლა იუნგის სახმში ვართ.შუა ღამეს ძლივს მოვიყვანეთ მის სახლამდე სოკჯინი(კიმ სოკჯინი,კიმ ნამჯუნის უმცროსი და კიმ თეჰიონის უფროსი ძმა,დედოფლის შუათანა ვაჟი)როგორც თეჰიონმა თქვა ,სოკჯინმა მედიცინა კარგად იცის,ამიტომ ის ახლა იუნგის ჭრილობას უვლის....

კარი იღება და კარში თეჰიონი და სოკჯინი დგას.ორივე დაღლილი და ოფლიანია.ტანისამოსი კი,მთლიანად სისხლიანი აქვთ.

მე და კაორი ერდროულად ავდექით ფეხზე და თეჰიონისკენ ანერულებული სახით გავიწიეთ.

-კარგი ნუ შემომახტებით-თქვა ირონიით-კარგადაა,იცოცხლებს-ბოლოს კი ღიმილით დაყოლა ეს სიტყვები.

უეცრად მთელი ემოციები ერთდრულად შემომაწვა,თვალებიდან ცრემლები წამსკდა და სახეზე ღიმილი გადამეფარა.მივედი და თეჰიონს ჩავეხუტე,თვითონ დაიბნა და ხელი მხარზე ნაზად დამისვა,თითქოს ჩახუტება არ იცოდეს,ისე.

-კარგი არაა საჭირო.მე არაფერი გამიკეთებია,ყველაფერი ჯინის დამსახურებაა-თქვა აღელვებული და დაბნეული ხმით.მაშინვე მოვშორდი თეჰიონს და სოკჯინს გადავეხვიე.

მოულოდნელი ჩახუტებისგან ისიც შეხტა,მაგრამ გაეღიმა და თვითონაც დამისვა ხელი მხარზე, დასამშვიდებლად.

-ნუ ღელავ იუნგი კარგადაა(ჯინი)ჯინს მოვშორდი და საკუთარი თავის დამშვიდება ვცადე.