Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
°
"Senin üzerimde olan sonsuz etkilerinden birini daha farkettim bugün. Ne olursa olsun sen etraftayken yalnız hissetmiyorum kendimi, gerçekten yalnız olmama rağmen. Konuştuğum veya yanımda duran kimse yok, sen de dahil. Ama sen oradayken bunun farkında olmuyorum bile. Bunun bir önemi olmuyor.
Dikkatim tamamen senin üzerindeyken benimle olman veya olmaman umrumda değil. Böylesi basit ve kolay. Tüm o karmaşadan uzak.
Her ne kadar sana mümkün olduğunca yakın olmak istesem de, herşeyin sonsuza kadar böyle kalmasını diliyorum bazen.
Sana uzak olmak bazen katlanılmaz olsa da yetinebilirim bu kadarıyla. Gülüşünü, sesini bu şekilde uzaktan dinleyebilirim. Mesafelere dayanabilirim, her ne kadar benimkinden küçük olan bedenini kollarımın arasında tutmak istesem de, her ne kadar gül kurusu dudaklarının benim dudaklarıma karşı hareket edişinin nasıl hissettireceğini ölesiye bilmek istesem de...
Çünkü ben, seni kendimden uzaklaştırmaktan, olmayan yakınlığımızın hiç var olmamasına sebep olabilme ihtimalimden korkuyorum.
Bazı şeylerin değişip bir daha asla eskisi gibi olmamasından korkuyorum.
Hiç benim olmayan birini kaybetmekten köpek gibi korkuyorum."
