Utangaç

72. bölüm

Otobüslerin kalktığı yere geldiğimizde annesine sarılmıştı.

B.A: Bir kaç güne biz de geleceğiz, oğlum.

BH: Tamam, anne..

Annesi geri çekildikten sonra bana sarılmıştı.

B.A: Her şey için teşekkür ederim, Hae Won.. oğlumu tekrar hayata dönderdin. Baek Hyun sana emanet..

BH: Anne, çocuk muyum ben?

Geri çekilip ona döndü.

B.A: Tabii ki de çocuksun.. şu yanaklara bak..

Yanaklarını sıktığında gülmüştüm.

BH: Anne yeter.. rezil oluyorum..

Yanaklarını annesinden kurtarıp okşadı.

B.A: Otobüsü kaçıracaksınız.. binin artık. Bir kaç gün sonra görüşürüz..

BH: Görüşürüz, anne..

El sallayıp otobüse bindik. Boş yer bulduğumuz gibi hemen geçip oturmuştuk. Cebimden kulaklığımla telefonumu çıkardım. Bir kulağını kendi kulağıma takıp, diğerini de ona taktım.

HW: Müzik dinleyerek not yazdığımız boş dersi hatırlıyor musun?

BH: Hatırlıyorum. Konuşmadığımda "birlikte müzik dinleyelim, diye düşündüm" demiştin. Sonra notla konuşmaya başlamıştık.

HW: O notları hala saklaman beni şaşırtmıştı. Attığını düşünüyordum..

BH: Onları nasıl atabilirdim ki? Hepsi bize aitti. Onları her zaman saklayacağım. Yıllar sonra tekrar okuruz?

Heyecanla başımı sallayıp cama yaslandım. Koluma dokunduğunda tekrar ona baktım. Eliyle omzunu işaret etti.

BH: Burası varken cama yaslanamazsın..

HW: Yani?

Beni kendine çektiğinde başımı omzuna yasladım.

BH: Yanisi bu..

Yüzünü saçlarıma yasladığında gözlerimi kapattım.

HW: Hmm.. burası daha rahatmış..