Utangaç

48. bölüm

Odamıza girdiğimizde kollarımı önümde birleştirip kaşlarımı çattım ve ona döndüm. Bakışları beni bulduğu gibi duraksamıştı.

JW: Ne?

HW: Neydi az önce yaptıkların?

JW: Ne yaptım ki?

HW: Ne yapmadın ki? Sürekli gözün üstümüzdeydi.

JW: Ne var ki bunda? Hem ben sana bir şey bahsedecektim, vazgeçtim.

HW: Neden bahsedecektin?

JW: Söylemiyorum.

HW: Yah! Söylesene..

JW: Rica et.

Nefesimi verip yumruklarımı sıktım.

HW: Rica ederim, söyler misin?

Gülümsedi.

JW: Tabi, söylerim. Herkes sizi biliyor.

HW: Ha?

JW: Her kes sizi biliyor. Siz masadan kalktığınız gibi konuşmaya başladılar. İftiradan, görüşmelerinize kadar her şey.

HW: On beş dakikada bu kadar şeyi nasıl konuştular yaa?

Omuz silkti.

HW: Başka bir şey?

JW: Yok.

Başımı sallayıp üstümü değiştirdim. Yatağa uzanmamla telefonumu elime aldım.

Hae Won:

Baek Hyun?

Uyudun mu?

Baek Hyun:

Hayır.

Bir şey mi oldu?

Hae Won:

Her kes bizi biliyor..

Baek Hyun:

Her kes?

Hae Won:

Ailelerimiz yani..

Baek Hyun:

Ne?

Şimdi baban seni sevdiğimi biliyor mu?

Hae Won:

Babam öcü değil, Baek Hyun.

Seni yemez..

Baek Hyun:

Çok rahatladım, gerçekten(!)

Hae Won:

Yah, sakin olsana..

Sence babam istemeseydi, şuan bu kadar sakin olur muydu?

Sadece, seninle paylaşmak istedim ama sen panik oluyorsun..

Baek Hyun:

Panik olmuyorum..

Sadece utandım..

Hae Won:

Bizden mi?

Baek Hyun:

Hayır..

Sen benim mutluluğumsun.

Senden utanmam.

Hae Won:

O zaman sorun ne?

Baek Hyun:

Dışarı çıkabilir misin?

Kapınızın önündeyim.

Hae Won:

Geliyorum..

Ayağa kalkıp odadan çıktım. Her kes odasında olduğu için rahatça dışarı çıkabilmiştim. Kapıyı açtığımda tam karşımdaydı.

HW: Dinliyorum..

Ellerimi tutup gözlerime baktı.

BH: İlk olarak senden utandığımı sakın düşünme. Böyle bir şey asla gerçekleşemez. İkincisiyse, babandan bir az çekiniyorum. Beni biliyorsun, kimseye karşı rahat değilim. Çekingenliğim var. Bu yüzden de öyle tepki verdim..

HW: Tamam. Ama yine de söylüyorum. Ailem senden rahatsız olsaydı, seninle konuşmama asla izin vermezlerdi. Az önce de sizde olmazdık. Bu yüzden rahat ol, tamam mı?

BH: Tamam..

Kollarımı beline sardığımda o da sarılmıştı.

HW: Seni seviyorum..

BH: Ben de seni seviyorum..

Ayrılıp yanağını öptüm ve gülümsedim.

HW: İyi geceler..

BH: İyi geceler..

El sallayıp merdivenleri çıktığında arkasından baktım. Belki farkında değildi ama az önce fazlasıyla rahattı. Hiç böyle olmamıştı.

Dudaklarım yanlara doğru kıvrılırken arkamı dönüp kapıyı açtım ve içeri girdim.