Utangaç

37. bölüm

Sonunda ödevler bittiğinde kalemi bırakıp defterleri kapattım.

HW: İşkence gibi.. ödevlerden nefret ediyorum.

BH: Ben seviyorum..

Şaşkınlıkla dönüp ona baktım.

BH: Seninle fazladan vakit geçirmiş oluyorum..

Gülümseyip önüme döndüm. Ayağa kalktı ve kitaplarının arasında bir şey aramaya başladı.

HW: Ne yapıyorsun?

Cevap vermeden aramaya devam etti. Meraklı gözlerle ona bakarken, bir defter çıkardı ve gelip yanıma oturdu. Elindekini bana uzattığında alıp içine baktım.

BH: Çizdiğim ve sana hediye edeceğim resim buydu...

Şaşkınlık ve mutluluk dolu gözlerle ona baktım.

HW: Bizi nasıl çizdin?

Gülümsedi.

BH: Aslında, sadece seni çizecektim ama sonra yanına kendimi de ekledim. Şeyy... Beğendin mi?

HW: Çok beğendim..

Yaklaşıp yanağını öptüm ve sarıldım.

HW: Çok teşekkür ederim... Bunu hep saklayacağım..

Geri çekildiğimde büyümüş gözlerle bana bakıyordu.

HW: Ne?

BH: Beni öptün?

HW: Evet?

Diğer yanağını da öpüp sırıttım.

HW: Bir sorun mu var?

BH: Y-yok, sorun yok..

Omuz silktim.

HW: Bence de olmamalı..

Ayağa kalktığımda o da kalkmıştı.

HW: Bu akşam misafir gideceğiz.  Bu yüzden eve erkenden gitmeliyim...

BH: Tamam...

Kitaplarmı topladım ve verdiği defterle birlikte çantama koydum. Arkamı döndüğümde sıkıca sarılmıştık.

HW: Yarın sabah görüşürüz..

BH: Görüşürüz..

Geri çekildiğimizde saçlarını katıştırdım.

Çantamı sırtıma takıp kapıya kadar geldik. Ayakkabılarımı giyinip ona döndüm ve gülümseyip el salladım. Aynısını o da yaptığında kapıyı açtım ve eve gittim.