Utangaç

66. bölüm

HW: Beni yalnız başına bırakıp gittin, Baek Hyun. Ne bir mesaj, ne mektup.. hiçbir şey yapmadan, konuşmadan, sanki hayatında hiç yokmuşum gibi yapıp gittin. Mesajlarımı okuyup cevap vermedin. Beni görmeden gittin. Kalbim ne kadar kırıldı, biliyor musun?

Arkasını dönüp bana baktı.

BH: Benim yüzümden sana zarar geliyordu..

HW: Umrumda değildi.

BH: Ama benim umrumdaydı. Benim yüzümden adının lekelenmesi, nefret dolu bakışlara maruz kalman benim umrumdaydı. Her gece vicdanıma hesap vermek zorunda kalıyordum.

HW: Peki gittikten sonra?

BH: En azından için rahattı. Benim yüzümden başına bir şey gelmiyordu..

Başımı iki yana salladım.

HW: Seni akıllı sanıyordum. Bunları konuşabilirdik. Sana umrumda olmadığını bir kaç kez söylemiştim. Bizi nasıl kolayca yıkabilirsin? Aylarca, aynı sırada oturduk. Aynı evde ders çalıştık, konuştuk ve en önemlisi bir birimizi sevdik. Bu yaptığın bizi sildiğin gerçeğini değiştirmiyor, anlıyor musun? İlişkimizi giderek bitirdin sen..

Kırgınlıkla ona bakarken, gözleri dolmuştu.

BH: Beni artık sevmiyor musun?

Elimi yüzüne çıkarıp okşadım.

HW: Seni seviyorum ama kırgınım. Eğer bir daha böyle bir şey yaparsan, kulağını koparana kadar ısırırım. Kimse elimden alamaz.

Elleri kulaklarına gitmişti.

BH: Şu an ciddi bir şey konuşuyoruz..

HW: Şaka yapmıyorum. Kanıtlamamı ister misin?

BH: Y-yok, kalsın.. özür dilerim..

HW: Bir daha olmasın.

Özlemle sarılırken, gözlerimi kapattım.

HW: Bir daha beni sensiz bırakma. Bir daha beni mutluluğumdan ayırma.. yoksa seni asla affetmem. Sevsem de, sevmesem de..