THE GIRL IN THE RAIN

EPILOGO

                                  Dirby POV

'Kasabay ng pagtigil ng ulan ay ang pagkawala na rin ni Victoria'

'Kasabay ng pagtigil ng ulan ay ang pagkawala na rin ni Victoria'

'Kasabay ng pagtigil ng ulan ay ang pagkawala na rin ni Victoria'

'Kasabay ng pagtigil ng ulan ay ang pagkawala na rin ni Victoria'

'Kasabay ng pagtigil ng ulan ay ang pagkawala na rin ni Victoria'

Parang sirang plaka na nagpaulit-ulit sa tenga ko ang sinabi ni Jessa.

Dahan-dahan akong napaatras.

I don't how to react on this one.

Maging ako ay nabigla din sa sumunod na ginawa ko dahil.

Dali-dali akong lumabas at tumakbo na para bang wala ng bukas para lang makita ko agad si Victoria.

Siya lang ang paniniwalaan ko.

Napangiti ko ng makitang nakaupo parin siya doon talagang hinintay niya ako.

"Dirby" tumayo siya ng makita niya akong papalapit sakanya.

Hindi ko napigilan ang sarili ko na yakapin siya.

Kumalas ako sa pagkakayakap sakanya tsaka ko kinuha ang kamay niya para ilagay ang bracelet na ginawa ko nung bata ako.

"I never feel this way before and I did'nt expect to feel this" fuck naramdam ko nalang na may tumulong mga luha mula sa mga mata ko.

"I love you" bulong ko sakanya saka dinampian ng halik ang kanyang noo.

"Sayo lang ako makikinig at sayo lang din ako maniniwala so tell me anong totoo?" Naguguluhang tanong ko sakanya.

"Dirby totoo lahat ng sinabi sayo ng lola mo" pakiramdam ko huminto ang mundo ko ang ingay ng pag ulan ay hindi ko marinig ang mga ibon sa paligid hindi ko maramdaman tanging siya lang ang naririnig ang nararamdaman ko.

"Iiwan mo ako?" Maluha luhang tanong ko sakanya.

Hindi ko alam na ganito pala kasakit.

"D-dirby.." hindi na siya nagsalita pa muling yumakap saakin at humagugol ng iyak.

Ramdam ko parin ang mga maiinit na likido na pumapatak mula sa mga mata ko.

"Wala na bang ibang paraan?" Nanginginig na tanong ko sakanya.

Gusto kong manlumo ng umiling ito.

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kaya niyakap ko nalang siya ng mahigpit at ganun din ang ginawa niya.

Maya-maya pa ay ramdam ko na sumisikat na ang araw.

Teka bat parang ambilis naman.

"Kailangan ko ng umalis Dirby" saad nya saka siya kumalas sa pagkakayakap saakin.

"I-iingatan mo ang sarili mo ah mahal na mahal kita at patuloy parin kitang mamahalin" umiiyak na paalam niya saka tumalikod at nag umpisang maglakad papalayo saakin gusto ko siyang habulin pero nanghihina ang tuhod ko.

Mahal na mahal din kita Victoria habang buhay.

"DIRBY BABY WAKE UP!" Nagising ako sa matinis na boses na yun ni Mom.

Minulat ko ang mga mata ko para makita kung nasaan ako.

Nagulat ako ng nasa KOTSE ako kasama sila Dad and Mom.

"Mom sinusundo nyo na po ba ako?" Pero paano ako nakapagbihis at anong nangyari?

"HAHAHA anong sinusundo?Ihahatid kapalang namin" ahh ihahatid palang pala eh.

Teka ¤_¤ IHAHATID?

Wag mong sabihing panaginip lang lahat ng yun?Hindi ramdan ko na totoo yun eh.

Dali-dali ako na bumaba sa sasakyan nilapitan si lola.

"Lola ano pong nangyari?" Tanong ko kay lola pero ngitian lang ako nito isang pekeng ngiti!

"Kailangan kang bumalik sa umpisa na parang walang nangyari para magtuloy-tuloy ang proseso ng buhay" sagot ni lola bagay na ikinagulat ko.

Wala akong pakialam sa sasabihin ni Mom at Dad pero dali dali akong tumakbo sa tapat ng balon pero wala siya dito.

Tumakbo ulit ako papunta doon sa secret river ni Victoria pero nagulat nalang ako ng marami ng naliligo dito.

Pero bakit?

Bagsak ang mga balikat ko na bumalik sa tapat ng balon tsaka sumandal dito.

Aantayin kita Victoria.

Hihintayin kong umulan ulit kahit gaano pa katagal hihintayin kong umulan at maglakad ka ulit papalapit saakin at sasabihing mahal mo ako.

Hihintayin kita mahal ko.

                   

                                W A K A S