Man In The Glasses

Chapter 6

                           Chapter six

Tahimik Kung pinagmamasdan ang kapatid Kung sixteenth year's Old. Nandito kami ngayon sa Santoñino university,Henry is on his first year high school, Mayroon kasi silang game.. Basketball player ang kapatid ko.

"goodluck Baby Henry. Ate is watching so play nice, okay? "malambing Kung ani habang inaayos ang jersey niya.

Sumimangot ang kapatid ko.

"Ate naman, wag mona man akong tawaging Baby... Nakakahiya!"

Lumingon ako sa mga babaeng malapit saamin ,humahagikgik sila.

Tinaasan ko ng kilay ang kapatid ko.

"tss.. Galingan mo."

Ngumisi ang kapatid ko.

"of course ate. "

"Moreles!! "Sigaw ng mga kateam mate niya.

Ngumiti mona saakin ang kapatid ko bago pumunta sa Team niya.

Umupo na ako sa bleacher katabi ang mga bag ng maglalaro.

Wala ang parent's namin dahil nasa ibang bansa para sa business namin,kaya ako lang ang nanonood ng game ng kapatid ko,

Nilibot ko ang tingin sa buong gym na puno ng studyante o outsider, ang tagal na nong huli Kung pasok rito, wala rin namang nagbago maliban sa mga bagong pintura ng room.

"u-uhm Excuse me..."

Napatingin ako sa batang mukhang kaedad din ni Henry,

"Yes? "nakangiti Kung tanong.

Namula any pisngi ng batang lalaki habang binibigay saakin ang pulang subre.

"m-may nagpapabigay po.."saka ito dali daling umalis

Taka Kung sinundan ng tingin ang batang lalaki na nawawala na sa paningin ko. Hindi man lang ako nakapatanong Kung kanino galing ito.

Binuksan ko ang subre at nakitang naglalaman ito ng nakatuping puting papel.

Kunot noo Kung binuksan ito.

'so sweet babe. How I wish you could kiss me to say good luck on my every game '

Nanginginig Kung inilibot ang tingin sa buong gym,

Andito siya!!! Nakikita niya ako!

Paulit ulit ako nagikot ng tingin sa buong gym para makita Kung sino man ang nagmamanman saakin pero imposible dahil, kahit ni anino nga ay hindi ko alam ano pa kaya sa dinami dating tao na naririto? Pero Alan Kung andito siya! Huminga ako ng malalim ng makitang wala namang kasususpensya sa mga taong naririto at ako Lang ang wierd.

Tiningnan Ko ang sulat at subre Kung mayron pa itong laman pero wala na.

"Ate my water."

Binigay ko sa kapatid ko ang mineral water nito.

Kunot noo mama itong tumingin saakin.

"Hindi mo ako pinanood ate. "naiinis na wika ni Henry.

Lumingon ako sakanya na nakaupo na ngayon sa tabi ko.

"I-Im sorry.. "paumanhin ko.

Masyado akong aligagang hanapin ang taong nagpadala nitong subre na Hindi ko Man lang namalayang hindi ko napanood ang kapatid ko sa laro nito.

"kanina mo pa inililibot ang mata mo. May hinahanap ka ba? "kunot noong tanong niya.

Hindi ko alam Kung sasabihin ko sa kapatid ko pero sa ngayon ayaw Kung madamay ang kahit na sino kaya mas pipiliin Kung itago nalamang ito. Masyadong bata ang Kapatid Ko para sa bagay na ito.