Untitled Part 1

246 25 29
                                    

Σημαντική σημείωση: Ως συγγραφέας του συγκεκριμένου βιβλίου επισημαίνω ότι δεν έχω σχέση με την αναδημοσίευση του στο teenfic και διάφορους ιστότοπους. Αν διαβάζετε δικά μου έργα σε ιστοσελίδες εκτός του Wattpad, σας πληροφορώ ότι βρίσκεστε σε παράνομη ιστοσελίδα που παραβιάζει τα πνευματικά δικαιώματα των συγγραφέων κλέβοντας τον κόπο τους και σας εκθέτει σε απειλή εισβολής κακόβουλου λογισμικού και ιών. 

Εγκαταλείψτε την συγκεκριμένη ιστοσελίδα και διαβάστε τις ιστορίες μου στην εφαρμογή.



2010,

'Ενα ζευγάρι νέων ηλικίας εικοσιπέντε χρονών, ο Στυλιανός και η Ισμήνη απολάμβαναν τον περίπατο τους ανέμελοι και γελαστοί.

"Να δεις που θα καταφέρω να πάρω προαγωγή σύντομα " ξεκίνησε να λέει ο Στυλιανός για να σπάσει τη σιωπή που κυριάρχησε για λίγα λεπτά ανάμεσα τους.

"Εγώ ονειρεύομαι να γίνω μια μέρα ιδιοκτήτρια μπουτίκ ρούχων, μη σου πω και οίκου μόδας στο Λονδίνο η το Παρίσι. Να γνώριζα μόνο από ξένες γλώσσες " συνέχισε το κορίτσι του.

"Θα αγαπιόμαστε για πάντα έτσι δεν είναι γλυκιά μου;"

"Μα φυσικά Στυλιανέ''. Τα μάτια της σπίθισαν, όταν άκουσε τη πιθανότητα προαγωγής του στη δουλειά. Καθώς τον αγκάλιαζε σκεφτόταν για το συγκεκριμένο θέμα.

Μια ημέρα μέσα στον επόμενο μήνα, ο Στυλιανός επέστρεφε το μεσημέρι ως συνήθως και βρήκε τη σύζυγο του στο δωμάτιο τους να διπλώνει τα πουκάμισα του. Το βλέμμα του ήταν συννεφιασμένο και ανήσυχο.

"Τι συμβαίνει Στυλιανέ μου; Θεέ μου κάτι πολύ άσχημο μάλλον. Με ποιους έχει να κάνει;"

"Κανείς δεν έπαθε τίποτα αγάπη μου."

"Τότε πες μου είμαι πολύ περίεργη."

"Τα πράγματα αυτή την περίοδο, δεν πάνε όπως πριν λίγο καιρό .Έχουν αλλάξει απότομα θα έλεγα."

"Δεν μπορώ να καταλάβω." έκανε η Ισμήνη ενοχλημένη.

"Ισμήνη...η οικονομική κρίση μαστίζει πολλούς τομείς. Δυστυχώς ένας από τους τομείς που επηρεάζεται είναι αυτός στον οποίο απασχολούμαι. Αυτό σημαίνει ότι είμαι εκτός δουλειάς...απολύθηκα!" Η Ισμήνη δεν ήθελε να πιστέψει αυτό που μόλις άκουσε, έπαθε σοκ.

"Κορίτσι μου αυτές οι δυσκολίες που προέκυψαν είναι προσωρινές σε διαβεβαιώ, θα κάνω ότι μπορώ να βρω δουλειά σύντομα. Έλα εδώ" της πρόσφερε την αγκαλιά του και εκείνη έγειρε προς αυτόν. Ήταν τόσο αναστατωμένη και λυπημένη που δεν είχε όρεξη να συζητήσουν τίποτα για τις υπόλοιπες ώρες.

Το αγνάντεμα   #TYS2023Where stories live. Discover now