Το αγνάντεμα #TYS2023

Άτιτλο κεφάλαιο 2

Η Ισμήνη τηλεφώνησε στον Hρακλή, μόλις ολοκλήρωσε τις ετοιμασίες με τα πράγματα που τοποθέτησε στις αποσκευές της.

"Γεια σου αγαπημένε μου. Τελικά χώρισα με τον Στυλιανό πιο γρήγορα απ όσο προγραμμάτιζα, πριν λίγη ώρα συγκεκριμένα." είπε η Ισμήνη στον εραστή της ατάραχα χωρίς καθόλου τύψεις απ όσο συμπέρανε και ένιωθε ο ίδιος με βάση της φωνή της έτσι όπως ακουγόταν.

"Είσαι απίθανη! Αυτό σημαίνει πως επιτέλους θα είμαστε επίσημα μαζί να χαρούμε τον έρωτα μας κάθε στιγμή και λεπτό. Ξέρεις ότι σε ποθώ και δεν μπορώ να σε φαντάζομαι με αυτόν τον άνθρωπο; Τώρα όμως κατάφερα να σε πάρω απ τα χέρια του και θα είσαι όλη δική μου!

" Ναι καλέ μου έτσι όπως τα λες, επειδή έχω ετοιμαστεί σου ζητώ να έρθεις να με πάρεις έξω απ το σπίτι. Βρίσκεται στην οδό 63." ακούστηκε ευχαριστημένη η Ισμήνη.

"Εντάξει περίμενε μέσα στο σπίτι σου, γιατί κάνει κρύο έξω και μόλις με δεις βγες αμέσως και μπες στο αμάξι. Θα φροντίσω να φτάσω σε μισή ώρα το πολύ, λεπτό παραπάνω." Πράγματι δεν άργησε να φτάσει στη διεύθυνση που του έδωσε.

Μπήκε στο αυτοκίνητο του και δεν κοίταξε καθόλου τον Στυλιανό που παρατηρούσε απ το παράθυρο του σπιτιού τους. Το αυτοκίνητο του νέου αγοριού της ήταν ακριβό, πράγμα που σήμαινε ότι ήταν γιος κάποιου εύπορου...Τις επόμενες μέρες ο Στυλιανός ήταν χάλια ψυχολογικά ,θλιμμένος και αφηρημένος στις σκέψεις του. Πληγώθηκε οικτρά απ την κοπέλα του και δεν μπορούσε να το ξεπεράσει τόσο εύκολα. Ωστόσο, έφτασε στο συμπέρασμα ότι εκείνη δεν τον αγαπούσε πραγματικά και φάνηκε απ την άρνηση της να συνεχίσει τη ζωή της στο πλευρό του και την ευκολία στο να βρει έναν καινούριο εραστή ο οποίος θα την εξασφάλιζε οικονομικά, όπως η ίδια επιθυμούσε.

Τα λόγια της πριν τον χωρισμό, τον τσάκισαν στη καρδιά τόσο πολύ που ήταν αδύνατον να τα σβήσει απ το μυαλό  του, καθώς έρχονταν και ξαναέρχονταν σαν μια κακή ανάμνηση. Ύστερα από κάποιο διάστημα όμως, ταρακουνήθηκε τόσο πολύ με κάποιες σκέψεις  του εαυτού του, που αποφάσισε ότι θα έκανε τα πάντα για να την ξεχάσει και να τη βγάλει από το νου του όσο πιο άμεσα γινόταν.

Έτσι και αλλιώς, είχε τώρα να σκεφτεί το θέμα της δουλειάς που ήταν πιο σημαντικό. Αφού θα ξεκινούσε σε μια βδομάδα ένιωθε την ανυπομονησία του να μεγαλώνει, καθώς θα καταπιανόταν με τη νέα του ασχολία. Έτσι θα απέβαλλε άμεσα τον ψυχικό του πόνο. Ακόμη θα έδινε τον καλύτερο εαυτό του για να αποδείξει στον εργοδότη του την αξία του, παρότι προσλήφθηκε με μέσο.