Άτιτλο κεφάλαιο 7

68 8 5
                                    

  Ένα χτύπημα ακούστηκε στη πόρτα του υπνοδωματίου. « Εμπρός.» αποκρίθηκε και έδωσε την άδεια της η Ελένη καθόλου προετοιμασμένη για τον επισκέπτη. Μόλις γύρισε το σώμα της και τον αντίκρισε πάγωσε ολόκληρη. Ο αδίστακτος μακρινός ξάδερφος στεκόταν στο δωμάτιο της και έδειχνε αποφασισμένος να μιλήσουν.

« Ήρθα για να μιλήσουμε Ελένη.  Πως είσαι; Βλέπω το δωμάτιο παραμένει το ίδιο όμορφο, κουκλίστικο και παραμυθένιο όπως τη τελευταία φορά που το είδα.» επιθεωρούσε το χώρο ανέμελα και η Ελένη δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη από το θράσος του και τη δική της δύσκολη θέση.

« Τι ήρθες να κάνεις στο δωμάτιο μου; Αν δεν έχεις κάτι σημαντικό να πεις πέρα από τον χαιρετισμό και τα σχόλια πήγαινε σε παρακαλώ » του ζήτησε θαρρετά.

« Ένα λεπτό, μη μου βιάζεσαι. Μακρινός ξάδελφος σου είμαι και επιθυμούσα να τα πω με τη μικρή μου 'ξαδερφούλα'. Γιατί με διώχνεις και με κάνεις να αισθάνομαι σαν ανεπιθύμητος; Άλλωστε...δεν μπορεί να ξέχασες. Δεν γίνειται να αρνηθείς ότι σε επηρέασε το εύρος του φιλιού μου εκείνη τη νύχτα πέρσι;» πλησίασε κοντά της και όσο μείωνε την απόσταση τόσο έκανε την Ελένη να κυριεύεται από φόβο και απώθηση για το πρόσωπο του.

« Μακάρι να μην σε είχαμε ούτε αυτήν την μακρινή συγγένεια. Ποτέ δεν ξέχασα το φιλί σου πράγματι, καθώς έγινε η αιτία να τρομάξω. Με τρομοκράτησες τόσο που βγήκα τρέχοντας από το δωμάτιο και κατέληξα να γλιστρήσω και να πέσω από τη σκάλα. Αυτή η πτώση ήταν μοιραία για την όραση μου. Με έφερε στη κατάσταση που είμαι τώρα, με τα μάτια μου να μην βλέπουν όλη τη διάρκεια της μέρας, να βλέπουν πότε καθαρά και πότε να βουλιάζουν στη σκοτοδίνη της ημί-τύφλωσης. Δυσκολεύονται και παλεύω να τα σώσω με ιατρικές θεραπείες. » του δήλωσε με πικρία.

Θυμόταν εκείνο το δραματικό βράδυ πέρσι.< Βρισκόταν στο δωμάτιο της καθισμένη μπροστά στον καθρέφτη, ντυμένη με ένα εντυπωσιακό μαύρο φουντωτό φόρεμα από τούλι και χτένιζε τα κοντά μαλλιά της. Τότε τα είχε πιο κοντά και δεν συχνότερα ίσια σε σύγκριση με φέτος που προτιμούσε τις μπούκλες. Αμέσως μετά θα έβαζε μια λαμπερή στέκα στα μαλλιά της. Είχε κανονίσει να πάει με τους δικούς της στο μέγαρο μουσικής, για να παρακολουθήσουν μια παράσταση μπαλέτου. 

 Πάνω που τελείωνε την περιποίηση της, ο Χριστόφορος άνοιξε τη πόρτα και εισέβαλλε μέσα. Δυναμικός και επιβλητικός στεκόταν απέναντι της και η δεκαεννιάχρονη κοπέλα κρατήθηκε από την ξύλινη καρέκλα έτσι όπως ένιωσε τα χέρια της να τρέμουν. Τότε τον φοβόταν πολύ και ένιωθε αδύναμη απέναντι του.

Το αγνάντεμα   #TYS2023Donde viven las historias. Descúbrelo ahora