Yanındayım... Ne kadar da güzel bir kelime değil mi?
Güç verici.
___
Yorgun argın ayaklarımı sürüyerek okuldan çıkıyordum. Yine her zamanki gibi hissediyorum. Bunalmış, üstümden asla atamadığım stres ile...
Zorundaydım ama... Çoğu kişi o borcu ödeyemezsin, ne diye okuyorsun zaten hayatın borcu ödeyerek geçecek diyordu. Ama benim tek şansım okumaktı. Okuyup, kendi işime sahip olana kadar annemden kalan tefeci borcuna katlanacaktım.
Ayak topuğumu sertçe yere vura vura ilerlerken sırtımdaki çanta havaya doğru kalkmıştı. Şaşkınca arkama döndüğümde gülümseyerek çantayı tutan bir Taehyun görmeyi beklemiyordu.
Gergince etrafıma bakındım, kimsenin bize bakmadığını anlayınca çantamı çekip Taehyun'un bileğine sarıldım ve onu okul bahçesinin çıkışına doğru sürükledim.
"Ne işin var burada? Burada okuduğumu nerden biliyorsun? Sana güvendim, bir sapık olmadığını düşündüm ama en alakasız noktalarda karşıma çıkıyorsun beni ebine davet ediyorsun. Ama yine de aeni canım pahasına-" Ağzımı kapatan el ile olduğum yere çivilenirken, elin sahibi, yani Taehyun gülüyordu.
"Bir günde sessizliğini bozmuşsun." Muzipçe sırıtıp elini çektiğinde utançla başımı eğmiştim.
"Kimleri görüyorum! O ne öyle, erkek arkadaşın mı Shin Hayeon." Okul bahçesinden çıkamadan arkamızdan bağırılması ile ikimiz de bakışlarımızı o tarafa çevirmiştik.
Üst sınıflardan Yeonjun ve sınıf arkadaşım ama arkadaş konusunda emin olmadığım Huening Kai alayla sırıtarak bize doğru geliyordu.
Taehyun'un bileğini daha sıkı tutup birkaç adım geriye sendeledim. Taehyun, bu hareketimi garipseyerek, "Arkadaşların seslendi. Gidip konuşmalıyız." demişti.
Başımı hızla hayır anlamında salladım fakat biz bahçeden çıkana kadar ikisi bize yetişmişti. Sessizliğini koruyan Huening Kai'ın aksine Yeonjun, "Kim bu?" diye sormuştu.
Telaşla başımı eğip cevap vermeme hakkımı kullanırken Taehyun dilsizmişim muamelesi gösterip, "Erkek arkadaşıyım, siz kimsiniz?" demişti.
Şaşkınca başımı kaldırıp Taehyun'la göz göze geldiğimizde Taehyun 'Bana bırak' dercesine dudağını oynattı.
"Ya! Cidden erkek arkadaşın mı? Voah, senin bile erkek arkadaşın var Hayeon-ah!" Yeonun'un alayla söylediği sözlerin karşısında mahçupça başımı eğmiştim.
"Sadece arkadaşım." diye mırıldandım. Ki Taehyun ile arkadaş bile sayılmazdık. Onun ağzından kader eşleriydik...
Huening Kai sanki yanlış bir şey söylemişim gibi, "Cinsiyeti erkek olan bir arkadaş." demeye ihtiyaç duymuştu.
Kaşlarımı çattım. Tam ağzımı açıp cevap verecekken Taehyun benden hızlı davranmıştı, "Ne alaka?"
Bıyık altı gülüp, "Ben kız ve erkeğin arkadaş olabileceğine inanmıyorum da." diyerek uzaklaşmaya başladığında Yeonjun da onun peşinden gitmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
REAL ROLE ▪︎ Kang Taehyun ✔
Fanfiction-tamamlandı- Gerçek sandığı her şeyin sahte olduğu, baştan beri aldatmacalarla dolu olan ahşap bir sahne gibiydi Taehyun'un kafatası... Neyin doğru olduğunu bilemediği amansız bir rüyanın içinde aylarca halüsinasyon gören ve bu sahneden kanatlanarak...
