عنيده ولكن للكاتبة " اسو_احمد " كامله "

الفصل التاسع عشر

فى المصنع
في مكان مهجور

نرى فتاتان وشاب مقيدين بحبال على الارض فاقدين الوعيد ولا يدرونى باى شيئ يحدث حولهم لنذهب قليلا عند باب الغرفه نرى رجال واقفون يتحدثون ليقول أحدهم 

الرجل
هو انتو ادتوهم مخدر قد ايه ؟ كان المفروض يصحو من بدرى

رجل 2
دلوقتي يصحو ماتقلقش يا كمال هم بس تلقيهم من النوع الفرفور إللى مش مستحمل حاجه ، دلوقتى يفوقو ماتشغلش بالك انت بس

رجل 3
هو الكينج ماقلكش يا محمد هو هيجى امته ولا هنعمل فيهم ايه ، كمان الراجل اللي جبناه معاهم بالغلط ده هنعمل فيه ايه ؟؟

محمد بحيره
يعنى كنت عايزنا نسيبه يا محمود وهو شافنا ده كنا روحنا فيها ، واهو قاعد متلقح جوه لحد ما نشوفله صرفه

محمود
هو الكينج عرف بوجوده ولا اى النظام ؟؟

كمال
لا لسه ماعرفش لما يفوقو إللى جوه هكلمه واقوله إللى حصل علشان نعرف نتصرف ازاى فيهم

محمد
طب انا هروح اعمل شاى حد عايز اعمل حسابه

كمال
سكر زياده والنبي احسن الضخط واطى

محمد
تمام وانت يا محمود عايز ولا ؟

محمود بضحكه
لا انا مش عايز شاى عايز واحد مسكفيه سكر وسط وحيات ابوك

محمد
ادعى انى القيلك ياخويا ههههههههههه

محمود 
هتلقى ان شاء الله  بس ماتنبرش فيها ياراجل هههههه

ضحكو كلهم وراح محمد يعمل إللى طلبوه والباقيين قاعدين يرغو مع بعض لنذهب إلى الغرفه لنجد واحده من الفتيات تفتح عينيها وتغلقها لمعرفة اين هى تحديدا وأخيرا استطاعت الرئيه لتجد نفسها مقيده فى حبال وصديقتها جوارها وشخص آخر لكن لم تستطع رايه وجهه حتى لتركل  صديقتها بقدميها لتستيقظ

الفتاه
نوووور بت يا نووور اصحى انتى يابت ، انتى ياشوز اخلصى وقومى

نور وهى تدفشها بقدمها
اممممممم بطلى غلاسه يا سهى بقي ، سبينى انام شويه حرام عليكى 

سهى بغيظ
بص احنا فى اى والهانم فى اى قومى يا نيلت النيله ، انتى ياشوز فزى قومى وشوفى المصيبه إللى احنا واقعين فيها دى انتى يابت قومى واخلصى

نور بنوم
امممممممم

سهى لنفسها
انتى إللى جبتيه لنفسك بقي اعمل ايه " وتعلى صوتها قليلا " الحقى يا نور فى صرصور جاى نحيتك اااااه

لتفتح عينيها فى فزع
ااااااه فين فين ؟ هو فين ده اااااااه " وتنظر حولها تبحث عن الصرصار لكنها لم تجده لتنظر إلى سهى التى تضحك عليها وتقول فى عصبيه " بتضحكى عليا ياشوز اما وريتك وجات تقوم وقعت هى ظهرها لتتئوه من الوجع