2
Takot malamangan? Saan? Hindi 'ko naintindihan ang sinabi ni Jamiel kaya't nanahimik na lang ako. Hindi parin bumabalik si Cal hanggang ngayon. I really don't have any idea on what's going on now.. Pero 'yung boys, parang alam nila. Teka, sigurado akong alam nila. Ang daya naman, hindi na sila nagk'kwento sa'kin!
Cal.. What's with you? Ang hirap hulaan. Isama pa ang mga lalaking 'to. Kahit anong gawin 'kong pilit, ayaw nilang magsalita. Maybe I should ask Cal myself. Sana sabihin niya sa'kin para 'di ako naoop!
"Tara, nomi nalang," ani Marcus. Pumayag kaming lahat, s'yempre. Minsan lang 'to mangyari, eh. Pagkatapos ng ganap na 'to, babalik na kami sa stressful ganaps sa school.
We played a lot of games. We talked about random stuffs. We ate and drank a lot. Sobrang saya! Medyo sad nga lang dahil hindi sumali si Cal sa'min.. Maybe he's asleep now, huh? Or.. he's.. I don't know. Ang hirap niya hulaan.
"Uy, tara na," aya ko sakanila. Nakahiga na kasi silang lahat sa buhangin dahil sa sobrang kalasingan. Medyo nahihilo rin ako pero kailangan 'kong iakyat ang mga 'to sa hotel. Mahihirapan talaga ako dahil 4 silang bubuhatin 'ko.. Oh my, pa'no 'ko sila makakayang buhatin lahat? Maybe I should call for some help?
"Uy, tumayo na kasi kayo!" pagpilit 'ko sakanila, pero gaya ng kanina, no response parin. Ugh! Ang hirap talaga magalaga ng lasing!
"Tss," lumingon ako sa pinanggalingan noon at nakita si Cal na dumiretso na sa mga nakahiga sa buhangin. Hinawakan niya sina Andrei at Kian atsaka inakbay ang mga kamay nila sa braso niya. He left without saying anything. Ano bang problema n'un?! Naaasar na 'ko, ah!
Hinawakan 'ko si Marcus para tulungang tumayo nang biglang tanggalin ni Cal ang kamay 'ko sa braso niya. Napatingin ako sakaniya, "Ano ba!" I hissed. getting pissed now. Kanina pa siya, ah!
"Ako na!" aniya atsaka binuhat sina Marcus at Jamiel. Tss, okay na rin 'yun kasi 'di na 'ko mabibigatan sa pagbitbit sakanila. Sinundan 'ko lang siya hanggang sa makarating kami sa hotel.
Hindi parin niya ako pinapansin. Tss, galit ba siya sa'kin? Wala naman akong ginawa sakaniya pero parang galit na galit siya sa akin. Baliw talaga 'to!
Tumingin ako sa orasan at nakitang 2 AM na. I still can't sleep. 'Yung mga kasama 'ko, tulog na tulog na. Pinilit 'kong muli ang sarili 'ko na makatulog pero wala parin. It's 2:30 AM when I decided to go out and go to the seashore.
Napapayakap na lang ako sa katawan 'ko sa tuwing tumatama sa balat 'ko ang malamig na simoy ng hangin. Ang tunog ng mga alon, at ang liwanag ng buwan.
Umupo ako sa buhangin at pinaglaruan ang mga buhangin na nasa aking paanan. Napalingon na lamang ako ng may biglang tumabi sa'kin. Nung una, 'di 'ko pa nalaman kung sino 'yun. Pero nang makita 'ko na siya. Napangiti na la'ng ako.
It was Cal.
He can't sleep as well, huh? Sabagay, hindi naman siya uminom, eh. I wonder, saan siya nagpunta kanina? Ang tagal niya bumalik, eh.
"Anong iniisip mo? Parang ang lalim," he asked. I looked at him. Nakatingala siya sa mga bituin. I looked at his features. Ang makakapal na kilay at pilik-mata, matangos na ilong, mapupulang labi, at matatalim na panga. Isama na rin ang adams apple nitong mas matangos pa yata sa ilong niya. Ang gulo-gulo ng buhok niya pero he looks so.. handsome.
"Nothing," I replied at tumingala na rin sa mga bituin. Ang gaganda nila. I just want to be them sometimes, walang iniisip. Walang pin'problema, at inaalala. It's peaceful there, I think. I'm sure.
"Really? I know that look, Ali. Alam 'kong may iniisip ka. Is it about your Dad again?" he asked. I looked at him and smiled. Kilalang-kilala talaga ako nito. Alam na alam niya sa tuwing malungkot at namm'roblema ako.
