Chapter 5🛑(uni)

689 26 1
                                    

တဖက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်းတချက်ကိုက်လိုက် လျှက်လိုက်နှင့် ကျန်တဖက်ကို လက်ဖြစ်ဖိခြေနေလေသည်။

"ကျန့်ကော...အ့.မ..မကိုက်နဲ့တော့"

"အရမ်းဆူတယ်"

လည်ပင်းပေါ်က နကတိုင်ကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး ရိပေါ်ပါးစပ်ကိုပိတ်ပြီး ချည်ထားလိုက်သည်။ အဲ့ပုံစံလေးက ရှောင်ကျန့်ရဲ့စိတ်ကိုပိုမထိန်နိုင်အောင် ဆွဲဆောင်မူရှိနေသည်။

ရိပေါ်ကိုမှောက်ခုံထားလိုက်သည်။ ကျောပြင်တလျှောက် ကိုက်ရာတလပွနှင့် ဖွေးဖွေးဥဥကောင်း လေးက တကယ်ပဲ သူ့ကိုဆန့်ကျင်ချင်နေတာလား။

မင်းကိုလုံးဝမသိစေချင်ခဲ့တာ။သိရင်တောင် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးစေချင်တာ။ ဒါပေမယ့် မင်းကငါ့ကိုဆန်ကျင်‌မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်မို့လား။ အခုမှလာပြီး ငါကစိတ်ဆိုးပြေဖို့လာပြောနေတာလား။

ဟုပ်တယ်။ငါသတ်ခဲ့တာ။အဲ့တုန်းက ငါကို‌တိုင် သေချာစီစဉ်ပြီးသတ်ခဲ့တာ။ မင်းသိလား ငါက သူပစ်မှုတွေကိုဝန်ခံပြီး ငြင်ငြင်သာသာပဲထွက်ခွာခွင့်ပေးခဲ့တာ။ ငါ့လိုလူတွေ သူ့လက်အောက်မှာ ထပ်ပြီးမဆုံးရှုံးစေချင်လို့။ သူ့ကြောင့် ငါသေခဲ့ရတာထက်‌ဆိုင်ရင် အဆတသိန်း တသောင်း သက်သာတယ်။

အတွေးတွေကကျယ်ပြန့်လာလေ လှုပ်ရှားမှုတွေကကြမ်းတမ်းလာလေဖြစ်သည်။ကိုယ်ေပေါ်မှာရှိတဲ့အကျီကော ဘောင်းဘီပါဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ အားပြင်းပြင်းနဲ့ ရိပေါ်ရဲ့ လုံးဝန်းနေတဲ့ မက်မွန်သီးလေးတွေကိုရိုတ်ချလိုက်သည်။

နာကျင်ပေမယ့် အော်ခွင့်တောင်မရှိ။ ပါးစပ်မှ တဝူးဝူး အသံသာထွက်လာခဲ့သည်။ နောက်ဘက်မှ သူ ကိုမမြင်ရသည်က ပိုနာကျင်စေသလိုပင်။

"ရော့ စုပ်လိုက် "

လက်နှစ်ချောင်းကိုရိပေါ်ပါးစပ်ထဲထည့် ပြီး စိုစွပ်စေလိုက်သည်။  လက်ချောင်လးနှစ်ခုမှငြွေခည်မျှင်တန်းလေးတွေတွဲခိုလျှက် ရှိသည်။ထိုက်လက်လေးတွေကို မြင်နေရတဲ့ ပန်ရောင်တွင်းလေးထဲကို ထည့်လိုက်သည်။

တခါမှ ထိတွေ့ဖူးချင်မရှိတဲ့ တွင်းလေးကပြည့်ကျပ်နေပြီး လက်ချောင်းလေးတွေကိုညစ်ထားသည်။ မှောက်ထားတဲ့ရိပေါ်ကတော့ တဆက်ဆက် တုန်ရီလျှက်နာကျင်မူကို အံကြိမ်ခံနေသည်။

VVIP(ရပ္နား)Where stories live. Discover now