Chapter 4(zawgyi)

375 32 10
                                    

_______
ႏွစ္အနည္းၾကာေသာ္

တီးေတာင္……

"ငယ္......……ငယ္လား"

တခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း က်ေနာ္ကိုျမင္လိုက္ေတာ့စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ အံ့ဩသြားပံုပဲ
တကယ္ကိုခနေလးပဲ
က်န႔္ေကာကို စကၠန႔္မလပ္ၾကၫ့္‌ေနတဲ့က်ေနာ္ေတာင္ထင္ေယာင္ထင္မွားမွတ္ရေလာက္ေအာင္ထိကိုခနေလးပဲ။

လက္ေမာင္းကိုေစာင့္ဆြဲၿပီးခန္းကိုဆြဲေခၚလိုက္တယ္။အရမ္းကို ၾကမ္းတမ္းလြန္းတယ္

"က်န႔္ေကာ....."

ေျဖာင္းးးးးးးး

"ေကာ!!!!!!"

"ေပ်ာ္ေနလား ဟင္ေပ်ာ္ေနလားလို႔"

"ေကာ…........"

"ဘာလို႔ငါ့ဆီျပန္လာေနေသးတာလဲ
ဟမ္!!!
ဟမ္လို႔!!"

အက်ီေကာ္လံကိုလက္ထဲတြင္ တင္တင္းက်ပ္က်ပ္ဆုတ္ကိုင္ကာေအာ္ေမးေနတဲ့က်န႔္ေကာက တကယ္အရိုင္းဆန္တယ္။ပူထူသြားတဲ့ပါး ျပင္နဲ႔တဆက္ထဲ ႏွလံုးသားကိုပါအစိမ္းလိုက္ခြဲခံလိုက္ရသလိုပဲ။

သူက ေျပာၿပီးလက္ကိုလႊတ္ကာဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ေနလိုက္တယ္။ မ်က္ခံုးႏွစ္ခုကထိဆက္မတန႔္တြန႔္ခ်ိဳးေနၿပီး ေဒါသကိုထိန္ခ်ဳပ္ေနဟန္ေပၚတယ္။တုန္လႈပ္ေနတဲ့ေျခေထာက္ေတြကို အသာထိန္းခ်ဳပ္ရင္း က်န႔္ေကာေရ႔ွကဆိုဖာေပၚမွာထိုင္လိုက္သည္။

"က်န႔္ေကာ…"

"ေျပာပါအံုးဘယ္ေတြသြားၿပီး ဘာေတြလုပ္ေနတုန္းဆိုတာ…"

အခုမွက်ေနာ္ ကိုယ္ေပၚကရဲဝတ္စံုကိုျမင္သြားပံုေပၚသည္။မ်က္ခံုးတစံုကပို ၿပီးတြန႔္ခ်ိဳးလာကာ လက္သီကိုကခပ္တင္းတင္းဆုပ္ထားသည္။စိတ္လႊတ္လိုက္တာနဲ့ ေရ႔ွကလူသားကို ဝါးစားမမတန႔္ပဲ။

ထားခဲ့ၿပီးထြက္သြားတုန္းကသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္း အခုမ်ွမ်က္ႏွာငယ္ေလးလုပ္ေနတဲ့ရိေပၚေၾကာင့္ေရွာင္က်န႔္ေျပာလိုက္သည္။

"ေတာ္ၿပီ မသိခ်င္ဘူး ငါ့က်ဳဆန္က်င္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ပံုပဲ"

ေျပာရင္းျဖင့္ထလာကာ ရိေပၚဆီကိုတျဖည္ျဖည္းကပ္လာသည္။အနားေရာက္ေတာ့ အက်ီကိုဆြဲကာ‌ဆက္ေျပာသည္။

VVIP(ရပ္နား)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora