က်န႔္ေကာ....…
က်န႔္ေကာ....
ေကာ....
ဘာသံေတြလဲ ပံုရိပ္ေတြက မထင္ရွားေပမယ့္ ဒီအသံကိုေတာ့ မွတ္မိေနေသးတယ္။
က်န႔္ေကာအသံ
က်န႔္ေကာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ
အသံက အရမ္းနာက်င္ေနသလိုပဲ
တေယာက္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းေနသလိုမ်ား
ရင္ဘက္တခုလံုးနာက်င္ေနတာပဲ
က်န႔္ေကာရဲ့ နာနာက်င္က်င္ေအာ္ေနတဲ့ အသံက ကြၽန္ေတာ္ ႏွလံုးသားကို အရွင္လက္လက္ ခြဲထုပ္ေနသလိုပဲ။
"က်န႔္ေကာ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ဘာတုန္း မနက္အေစာႀကီး"
ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ကေန ေခါင္းကို သဘတ္နဲ႔ သုတ္ရင္ ထြက္လာတဲ့ က်န႔္ေကာက ဆီးေျပာတယ္။
"အာ ... "
"အေစာႀကီးပဲ ရိွေသးတယ္ ျပန္အိပ္ခ်င္ အိပ္အံုး"
"ဟင္အင္ မအိပ္ေတာ့ဘူး" အိပ္ရင္ ေစာနကလို အိပ္မက္ေတြကို မက္ေနအံုးမယ္။
"က်န႔္ေကာ..."
"အြန္း..."
ဗီရိုထဲ ကေန အက်ီေရြးရင္း ျပန္ေျဖတယ္။
"ကြၽန္ေတာ္ ထြက္လိုက္ေတာ့မယ္ ရဲအျဖစ္ကေန"
ေရွာင္က်န႔္ရဲ့ လႈပ္ရွားေနတဲ့ လက္ေတြက စကၠန႔္ ပိုင္းေလာက္ ရပ္တန႔္သြားသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ က်န႔္ေကာ ေဘးမွပဲ ရိွခ်င္တယ္
က်န႔္ေကာ မႀကိဳက္တာဘာမွမလုပ္ဘူး
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ကို ယံုၾကည္ေပးမယ္ မို႔လား ဟင္ အားလံုးကို ေျပာျပၿပီေတာ့ေလ"
ေရွာင္က်န့္ အက်ီ ကို ဟန္မပ်က္ ဝတ္ေနရင္း တခ်က္ၿပံဳးလိုက္သည္။ ေသခ်ာေပါက္ ရိေပၚကို ခနဲ႔တဲ့ အၿပံဳးေပါ့။
"အာ.. အြန္း စဉ္းစားၾကၫ့္မယ္"
..........
"ေဟာက္ရႊမ္း ငါေလ အကုန္လံုးကို လက္ေရွာ့ခ်င္ေနၿပီ
တခါတေလ ျဖစ္ၿပီစတာလဲ ျဖစ္ၿပီးၿပီေလ လို႔ေတြးမိတယ္
ငါအကုန္လံုးကို လက္ေရွာ့ၿပီး တေယာက္ေယာက္နဲ႔ အေဝးကို ထြက္ေျပး ခ်င္တယ္"
"..........."
"လုပ္စရာရိွတာ လုပ္ေတာ့"
"ဟုပ္"
ေရွာင္က်န႔္ တေန့လံုး ရိေပၚေျပာခဲ့တဲ့ စကားကိုပဲ ျပန္ေတြးေနမိတယ္။
........
"ဒီေန့ ကို႔ ေကာင္ေလးက စိတ္နဲ႔ လူနဲ႔မကပ္ပံုပဲ "
ကားေပၚ တက္သြားတဲ့ ေရွာင္က်န႔္ကို ၾကၫ့္ၿပီး တစံုတေယာက္က ညည္းတြားလိုက္တယ္။
ေတာ္ရံုပဲ လုပ္စမ္းပါ မင္းျဖစ္တာလဲ ျဖစ္ခဲ့ၿပီမဟုတ္လား သူ႔ကို လႊတ္မေပးႏိုင္ေသးဘူးလား။
"ဟုပ္ပါ့ ကိစၥေတြၿပီး တာေတာင္ သူ႔ကို လႊတ္ေပးခ်င္စိတ္မရိွေသးဘူး"
"မင္း အခုထိ ေရွာင္က်န႔္ကို မေမ့ႏိုင္ေသးဘူးကိုး"
ပုခံုးကို ပိုတ္ခါ ေဘးနားက တေယာက္က ထသြားသည္။ ဦးထုပ္ကို ခပ္ ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းၿပီး မ်က္ႏွာေပၚက အမာရြတ္ကို ဖံုးကြယ္ရင္း ထြက္သြားသည္။
......
"ေျပာ သူတို႔ ဘယ္မွာလဲ"
"......"
"က်စ္ စိတ္တိုလိုက္တာ မင္းေျဖရင္ ငါသက္ညာဖို႔ စိတ္ကူးေပးမယ္
ဟင္.
ဘယ္လိုလဲ"
"...."
"မင္းမွ ပါးစပ္မပါဘူးလား!!!!"
"ဆရာေရွာင္း ............."
"အြန္း သိၿပီ ေဟာက္ရႊမ္း သူ႔ကိုရွင္းလိုက္ေတာ့ "
က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္သံတခုနဲ႔အတူ ဂိုေထာင္တခုလံုးဆူညံသြားသည္။ ေရွာင္က်န႔္ သက္ျပင္းတခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ကားေသာ့ယူကာ တေယာက္ထဲထြက္လာခဲ့သည္။
လက္စသတ္ၾကတာေပါ့
ျမန္ျမန္......
21.11.2020
စာေရးခ်င္စိတ္ အႀကီးအက်ယ္ေပ်ာက္ဆံုးေနလို႔ ေရးခ်င္ေအာင္ သတိေလးေပးၾကပါအံုး😩
YOU ARE READING
VVIP(ရပ္နား)
Fanfiction💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙 Zhanyi fanfiction !Warning! ❗ Starting date : 25.5.2020
